74
Rys. 4.21. Przekrój łamany: a) rozwinięty, b) skrócony
(rys. 4.21a). Rzut przekroju rozwiniętego musi być opisany znakiem rozwinięcia rzutu (rys. 4.5).
Przekrój łamany skrócony otrzymuje się w przypadku, gdy ukośna płaszczyzna stanowi jedynie łączący element pomocniczy zapewniający ciągłość płaszczyzny przekroju. Na rzucie przekroju pomija się fakt istnienia tej ukośnej płaszczyzny. Długość przekroju jest zatem równa prostopadłemu rzutowi śladów łamanej płaszczyzny przekroju (rys. 4.21b). Przekrój jest wtedy krótszy od sumy długości śladów płaszczyzn składowych.
Na przekroju łamanym skróconym przedmiotu giętego można pominąć linie przenikania załamań przedmiotu, które byłyby widoczne za płaszczyzną przekroju. Uproszczenia tego nie można stosować na przekrojach łamanych rozwiniętych. Tutaj linie przenikania na rozwinięciach powinno zaznaczyć się chociażby jako linie gięcia (jak na rys. 4.5).
W zależności od obszaru przedmiotu przedstawionego na przekroju można wyróżnić
1. Przekrój kompletny, przedstawiający cały zarys przedmiotu odsłonięty w wyniku przecięcia go płaszczyzną wyobrażalną (rys. 4.14a-4.17, 4.19-4.21).
2. Przekrój częściowy przedstawiający tylko pewną część zarysu z możliwej płaszczyzny przekroju. Korzystanie z tego typu przekroju pozwala na znaczne ograniczenie ilości rzutów kompletnych, a tym samym upraszcza prace graficzne.
a. Półprzekrój (ćwierćprzekrój) pozwala na uproszczenie przekroju symetrycznego względem jednej (rys. 4.22), dwu lub wielu płaszczyzn symetrii