9. INSTALACJE ELEKTRYCZNE 57C
Tablica 9.7. Sposoby układania kabli, wg [9.27]
Miejsce ułożenia |
Sposób układania |
W budynkach |
— bezpośrednio przy ścianach i pod sufitami, — na odpowiednio przygotowanych konstrukcjach nośnych umocowanych do ścian, stropów lub konstrukcji stalowych, — w kanałach pod poziomem podłogi lub w kanałach ściennych, — w rurach lub blokach kablowych, ułożonych pod poziomem podłogi, w bruzdach wykonanych w posadzce, w stropie lub ścianie |
Poza budynkami |
bezpośrednio w ziemi, — w rurach i blokach umieszczonych w ziemi, — w kanałach kablowych, — w tunelach kablowych, — na estakadach, — na pomostach kablowych |
Tablica 9.8. Zakres slosowania kabli elektroenergetycznych
Budowa kabla |
Typ kabli (przykłady) |
Zakres stosowania |
Bez osłony i pancerza |
YKY, YAK.Y |
w środowisku, gdzie nie występują szkodliwe wyziewy chemiczne i nie grozi uszkodzenie mechaniczne |
Z osłoną na powłoce |
KA, AKA, KYy, AKYy |
w środowisku o wyziewach chemicznych, lecz bez zagrożenia uszkodzenia mechanicznego; do układania w ziemi |
Opancerzony bez osłony |
KFt, AKFt, KYFt, KYFp. KYFo |
w budynkach przy narażeniu na uszkodzenia mechaniczne lub rozciąganie |
Opancerzony z osłoną |
KFt A, AKFtA, AKYFty, YAKYFty, YKYFty, YAKYFpy, YKYFpy, YAKYFoy, YKYFoy |
w miejscach, gdzie występują szkodliwe wyziewy chemiczne i zagrożenie uszkodzenia mechanicznego; do układania w ziemi |
katalogiem [9.20], podającym informacje o właściwościach, zakresie stosowania oraz budowie kabli.
Przepisy [9.27] zawierają szczegółowe wymagania dotyczące zarówno prowadzenia kabli, sposobu ochrony w miejscach wprowadzenia kabli do budynków oraz w miejscach wyjść z rur, bloków, jak i wymagania dotyczące skrzyżowań i zbliżeń kabli między sobą, z drogami, z torami kolejowymi, z różnymi rurociągami, budynkami i budowlami.
Przekrój przewodów w instalacjach elektrycznych o napięciu do 1 kV ustala się na podstawie następujących kryteriów:
— dopuszczalnej obciążalności prądowej,
— dopuszczalnego spadku napięcia,
— wytrzymałości mechanicznej,
— skuteczności ochrony przeciwporażeniowej.
W niektórych przypadkach o doborze przekroju przewodów w liniach zasilających silniki indukcyjne może decydować koordynacja zabezpieczeń przewodu i silnika.
Przewody i kable w sieciach o napięciu do 1 kV charakteryzują się dopuszczalną obciążalnością prądową długotrwałą IJd, ograniczoną dopuszczalnym przyrostem temperatury. Wyznaczenie przekroju przewodów — ze względu na grzanie prądem obciążenia długotrwałego — w praktyce sprowadza się do dobrania z odpowiednich tablic przekroju, dla którego obciążalność długotrwała Idd jest nie mniejsza od prądu roboczego /„. Prąd roboczy linii przyjmuje się równy prądowi znamionowemu pojedynczego odbiornika lub prądowi wyznaczonemu z mocy szczytowej dla grupy odbiorników.
Obciążalność długotrwała przewodów izolowanych i gołych oraz kabli—w zależności od ich budowy i warunków ułożenia — została określona w Zarządzeniu nr 29 [9.40]. Przewiduje się wydanie normy PN-IEC 364-523 określającej dopuszczalną długotrwałą
Tablica 9.9. Obciążalność długotrwała Idd przy prądzie stałym lub przemiennym jednożyłowych izolowanych przewodów z żyłami aluminiowymi o izolacji gumowej lub polwinitowej ułożonych na stale w pomieszczeniach o temperaturze obliczeniowej otoczenia nie przekraczającej + 25 C lub w przestrzeniach zewnętrznych w miejscach osłoniętych od bezpośredniego działania promieni słonecznych, wg [9.40]
Obciążalność przewodów jednożyłowych lADG. ALG, ADY, ALY, ADYd, ALYd itp.), A
Przekrój znamionowy mm2 |
przewody ułożone w rurach stalowych albo pod osłoną metalową |
przewody ułożone w rurach izolacyjnych lub pod wspólną osłoną z materiału izolacyjnego |
przewody ułożone pojedynczo na uchwytach lub na izolato-rach albo zawieszone na linie nośnej | ||||||
po 1 |
po 2 |
po 3 |
po 4-i-6 |
po 1 |
po 2 |
po 3 |
po 4-t-6 | ||
1,5 |
17 |
15 |
13 |
12 |
15 |
13 |
12 |
10 |
19 |
2,5 |
24 |
21 |
18 |
16 |
21 |
18 |
16 |
14 |
27 |
4 |
31 |
28 |
25 |
22 |
28 |
25 |
22 |
19 |
33 |
6 |
40 |
36 |
32 |
28 |
36 |
32 |
28 |
25 |
46 |
10 |
55 |
49 |
43 |
38 |
49 |
43 |
38 |
34 |
62 |
16 |
74 |
66 |
58 |
51 |
66 |
58 |
51 |
45 |
84 |
25 |
98 |
87 |
77 |
68 |
87 |
77 |
68 |
60 |
110 |
35 |
120 |
107 |
94 |
83 |
107 |
94 |
83 |
74 |
136 |
50 |
150 |
134 |
118 |
104 |
134 |
118 |
104 |
92 |
170 |
70 |
185 |
165 |
145 |
128 |
165 |
145 |
128 |
113 |
209 |
95 |
224 |
199 |
175 |
155 |
199 |
175 |
155 |
137 |
253 |
120 |
256 |
228 |
200 |
177 |
228 |
200 |
177 |
157 |
289 |
150 |
297 |
265 |
232 |
206 |
265 |
232 |
206 |
182 |
335 |
185 |
338 |
302 |
265 |
234 |
302 |
265 |
234 |
207 |
382 |
240 |
397 |
354 |
311 |
275 |
354 |
311 |
275 |
243 |
448 |
300 |
456 |
407 |
357 |
316 |
407 |
357 |
316 |
280 |
515 |
obciążalność przewodów1. W tablicach 9.9-^9.12 podano obciążalność długotrwałą najczęściej stosowanych w instalacjach przewodów jedno- i wielożyłowych z żyłami aluminiowymi i miedzianymi, a w tabl. 9.13 — obciążalność długotrwałą ldd kabli elektroenergetycznych o napięciu znamionowym 1 kV.
W warunkach technicznych doboru kabli i przewodów do obciążeń prądem elektrycznym [9.40] podano również współczynniki poprawkowe uwzględniające warunki ułożenia przewodów inne niż przyjęte warunki obliczeniowe. Przykładowo, w tabl. 9.14 zestawiono współczynniki poprawkowe kg i do tabl. 9.9-a 9.13, obowiązujące przy
Dane dotyczące obciążalności wg tej normy podano w Uzupełnieniu do rozdziału 9 zamieszczonym na końcu książki.