Cechy głosek
Wymowa samogłosek Die sprawia z reguły . trudności. Sporadycznie zdarzają się wadlij zacje <*, ę, o, p. Każdej samogłosce odpow* ułożenie warg (por. str. 82), i języka, które wysokie, średnic i niskie (rys. 28). Jednoczę'
głoski umieszczone na lewym ramieniu trójkąta (ł ę) oznaczają ruchy języka do przodu, na prawym[ p) — do tyłu jamy ustnej, zaś przy samogłosce . pozostaje w pozycji środkowej.
W przypadku wadliwej realizacji e, ę, o, p, ćwiczyć unoszenie języka ku górze i w zależni
lub przesuwać ku zębom lub ku tylnej ścianie |k Wadliwa wymowa występuje najczęściej na M małej sprawności języka, który opada i stąd
Kwa samogłoski a.
fltty problem przedstawia wymowa spółgłosek,
Ł z reguły występują w opozycji do siebie:
łgania wiązadeł głosowych fcczne — b, V, c, v\ z, (z1), g, (j')} d, (d%
Ręczne nic mające odpowiedników bezdźwięcznych [w, m\ n, ń, I, V, jr, (/), r, (r'), llżwięczne — P, p’, /, /', s, (»'). c, (<:'), r (f'). i,
| ó, k, k f X't
spółgłoski w nawiasach nie występuj w wyiwach po-Isrnia pAlsćieęo.
funkcjonowanie pierścienia zwierającego lirdło
nosowe: m, m\ n, ii, jL ustne: wszystkie pozostałe.
[Miejsce artykulacji wargowe:
u wargowe — h, b', p, />', m, m', tf, rgowo-zębowe: v, (•', f, /', f — językowe:
[ przedniojęzykowo-zębowe: s, z, c, g, d, t, n,
\ przedniojęzykowo-dziąsłowe: s, ź, <\ g, /, r, łrodkowojęzykowc: i, ć, /, g, ii, i, k\ g\ .v\ tylnojęzykowe: k, g, x.
[ Stopień zbliżenia narządów mownych zwarto-wybuchowe (zwarte): (>, b\ p, p\ d, t, g, [ *, *\
i szczelinowe: v, r\ /, /', f, z, S, z, i, i, x, X
93