Yorut i ptukuku uiuitizy fituinsinn.j w przedsiębiorstwu’
wyeh, mających postać iloczynu, ilorazu, sumy lub różnicy algebraicznej. Metoda ta jest jednak niepoprawna matematycznie. Wielkość odchyleń cząstkowych zależy od kolejności podstawiania czynników. Spowodowane jest to przyjętym sposobem podziału odchylenia łącznego. W metodzie kolejnych podstawień wpływ pierwszego czynnika odzwierciedla tylko indywidualny wpływ tego czynnika. Wpływ drugiego czynnika jest natomiast sumą indywidualnego wpływu tego czynnika oraz łącznego obu czynników. Stąd też w zależności od tego, który z czynników podstawiany jest w drugiej kolejności, jemu właśnie przypisuje się wpływ łączny obu czynników (schemat 6).
Schemat 6. Podział odchylenia łącznego
w metodzie kolejnych podstawień
S =(jx p S = pxą
l |
K |
R.ir | |
r |
qo ■ |
K | |
P" w | |||
<- |
—► |
i |
K |
Rh,. | |
j r 1 |
L |
R, | |
- Po | |||
-► |
Źródło: opracowanie własne
Pi Pi
Przedstawiona wada powoduje, że w literaturze formułowane są określone warunki, które mają zapewnić prawidłowość funkcjonowania tej metody. Godnym uwagi kryterium wydaje się być proponowana często zasada, by w pierwszej kolejności podstawiać czynniki ilościowe, i dopiero wówczas przystępować do podstawiania wielkości wartościowych. Ukazana wada metody kolejnych podstawień decyduje o tym, że może być ona wykorzystywana w sytuacjach, gdy wyniki mogą być przybliżone, a istotna jest szybkość ich uzyskiwania.
Rozstrzygnięcie kwestii kolejności podstawiania czynników nie rozwiązuje pewnych nieprawidłowości wynikających z różnych zasad izolacji, a w związku z tym ze specyficznych zasad rozliczania wpływów łącznych pomiędzy indywidualne czynniki. Dlatego też oprócz tej metody w literaturze prezentowane są inne - z uprzednio już zasygnalizowanych - wśród których występuje także metoda logarytmowania.
Funkcjonowanie metody logarytmowania zostanie przedstawione na poprzednio podanym przykładzie liczbowym.
46