AnalizaFinansowaTeoriaPrakty5

Charakterystyka metod analizy timwsowyj fwrówimwczej i i>r:yc:yno\\ci

Wewnętrzna stopa zwrotu wynosi:

75 + 2x0,5652 = 76,13%

Obliczona wewnętrzna stopa zwrotu, podobnie jak zaktualizowana wartość netto, w przypadku projektu B jest wysoka i znacznie przekracza koszt utraconych korzyści stopę dyskontową równą 30%. Wobec równości projektów w świetle pierwszego kryterium - okres zwrotu nakładów inwestycyjnych kolejne dwa {NPV i 1RR) potwierdzają, że możliwym do zaakceptowania jest tylko projekt B.

Najbardziej popularna metoda oceny efektywności przedsięwzięć inwestycyjnych nie jest jednak pozbawiona wad, a mianowicie:

-    nie wszystkie przepływy pieniężne mają NPV malejące wraz ze wzrostem stopy dyskontowej, co utrudnia ocenę atrakcyjności projektów,

może występować więcej niż jedna wewnętrzna stopa zwrotu, przy projektach wzajemnie wykluczających sic reguła IRR może być myląca, wobec czego proponuje się obliczenie wewnętrznej stopy zwrotu z przepływów przyrostowych, z tym jednak, że zmiana znaków przepływów pieniężnych w poszczególnych okresach powoduje występowanie kilku IRR,

-    zasada IRR nie identyfikuje pakietu projektów inwestycyjnych, który odpowiada ograniczeniom kapitałowym i ma większą zaktualizowaną wartość netto,

trudności interpretacji ekonomicznej w przypadku występowania różnych stóp procentowych w krótkim i długim okresie.

Konstrukcja wewnętrznej stopy zwrotu zakłada także, że reinwesto-wanie nadwyżek finansowych osiąganych w poszczegółnycłi latach życia projektu następuje na poziomie wewnętrznej stopy zwrotu danego projektu. Takie założenie jest jednak błędne i prowadzi do niewłaściwych wniosków. Mankamentu tego nic zawiera zmodyfikowana wewnętrzna stopa zwrotu - MIRR {Modijiecł Inter mil Ratę of Return), którą wyraża wzór:

MIRR=

-1

75