Analiza12 jpeg

Na podsiriwic \v?.oru (5.1 8), zmodyfikowana wcwnęircna stopa zwrotu wynosi.

,    \'l9 339,71

c!!.t projektu A: Ml1<H^A — —₅----cr^- - 1    0,1410,

\10 000

dla projeklu ii: MIRR* = 0,1378, dln projektu C: M1R!(^C = 0,1213.

Z przepił.wadzortych obliczeń wyniku, że najwyższa wewnętrzna stopa zwrotu występuje w przypadku projektu B./‘

5.2.5. Wskaźnik rentowności

Wskaźnik rentowności PI, inaczej wskaźnik zyskowności, określa się jako iloraz sumy zdyskontowanych dodatnich przepływów pieniężnych do sumy zdyskontowanych ujemnych przepływów pieniężnych.:

(5.19)

" CIF, < « COF,

pf=,y _-— /)---1—

i«0 (1 + r)' ‘ Mo (1 + r)‘ gdzie oznaczenia jak wcześniej.

Dany projekt inwestycyjny przyjmuje się do realizacji, jeżeli PI> 1 (uzyskane efekty w trakcie realizacji inwestycji przewyższają, poniesione nakłady). PI odzwierciedla zyskowuość projektu na i złotówkę nakładów inwestycyjnych. Im wyższa wartość wskaźnika PJ, tym efektywniejsza jest inwestycja. Spośród dostępnych projektów inwestycyjnych wybiera się ten projekt, dla którego wartość wskaźnika rentowności jest największa.

Przykład 5.8. Jaka jest zyskowność na 1 złotówkę nakładów inwestycyj-. nych w przypadku projektów inwestycyjnych A, B i C z przykładu 5.1?

Wszystkie projekty wymagały początkowych nakładów w wysokości 10 000 zł. Zaktualizowane wartości dodatnich przepływów pieniężnych dla poszczególnych projektów wynoszą: NPf^_/f= 3333,333 + 3174,603 + 3023,432 + 2879,459 + 2742,342 = 15153,169; NPV&p= 14942,15; NPVg_r= 13886,657.

Z (5.19) wynika, że wskaźniki rentowności są równe: P1^A = 15153,169/10000 = 1,51, P1^B = 1,49, Pl^c - 1,39. Spośród analizowanych przedsięwzięć projekt A charakteryzuje się najwyższą rentownością.

5.3. Porównanie metod oceny efektywności projektów inwestycyjnych

Z praktycznego punktu widzenia bardzo istotny jest wybór właściwej metody oceny efektywności projektów. W procesie podejmowania decyzji dotyczących wyboru danego projektu zaleca się stosowanie wszystkich (poza ARR) wspomnianych metod jednocześnie, ponieważ każda z nich dostarcza inny rodzaj informacji.

Metody okresu zwrotu i zdyskontowanego okresu zwrotu informują o ryzyku i płynności projektu. Na przykład długi okres zwrotu oznacza, że kapitał początkowy jest zamrożony w inwestycji przez wiele lat. Zatem projekt jest mało płynny i względnie ryzykowny.

Jeżeli decyzja dotyczy przyjęcia lub odrzucenia danego projeklu, to metody NPy, PI i IRR prowadzą do tej samej decyzji, ponieważ jednocześnie: NPV > 0, PI > 1 , IRR > r.

W przypadku rachunku względnej efektywności inwestycji, a więc wyboru jednego projektu z zestawu dostępnych projektów, sytuacja może być bardziej skomplikowana. Na przykład metody NPV i IRR mogą prowadzić do odmiennych wniosków¹².

Ilustruje to rys. 5.3, gdzie przedstawiono krzywe NPV dwóch projektów A i B. Z projektem A związana jest stopa 1RR_A, natomiast z projektem B stopa IRR_B. Krzywe przecinają się w jednym punkcie, któremu odpowiada stopa IRR*. Jeśli JRR_e > r, gdzie r- koszt kapitału, to według metody IRR należy wybrać projekt B, ponieważ IRR_B > IRR_A.

Wybór projektu metodą NPV zależy od relacji kosztu kapitału r do stopy IRR*. Jeżeli r < 1RR' to należy wybrać projekt A, ponieważ charakteryzuje go większa zaktualizowana wartość netto. Gdy IRR_B > r > IRR", wtedy należy realizować projekt B. Przypadek r > IRR_B oznacza odrzucenie obu projektów.

Rys. 5.3. Krzywe NRY dwóch projektów Źródło: Opracowanie własne.

Stopę IRR ’ można interpretować jako przyrostową,_;wewnętrzną stopę zwrotu - wewnętrzną stopę zwrotu przyrostowego projektu, tzn. takiego, którego przepływy pieniężne są zdefiniowane jako różnice przepływów pieniężnych obu projektów.

Metodę NPVokreśla się jako lepszą od IRR, ponieważ AWFzakłada, że przepływy pieniężne zostaną powtórnie zainwestowane według lcos2tu kapitału fir-

¹¹ Matematyka i statystyka..., s. 90.