atlas rehabilitacji ruchowej (314)

Wskazania rehabilitacyjne dla pacjentów przy leczeniu złamań kończyn... Rozdział 7/2

Wskazania rehabilitacyjne dla pacjentów przy leczeniu złamań kończyn... Rozdział 7/2

Wskazania rehabilitacyjne dla

PACJENTÓW PRZY LECZENIU ZŁAMAŃ KOŃCZYN GÓRNYCH I DOLNYCH

Złamaniem określa się przerwanie ciągłości tkanki kostnej występujące w całym jej przekroju, natomiast częściowe przerwanie jej ciągłości to nadłamanie lub też pęknięcie. Do złamań dochodzi w wyniku zadziałania siły urazowej (siły o wartości większej niż wytrzymałość kości, na którą oddziałuje) przyłożonej bezpośrednio bądź pośrednio do tkanki kostnej.

*$--• ■ ^Złamania różnlcuje^słę • w«^ezo©śd od wielu czynników. Do ^ - Różnicowanie

najczęstszych zaliczyć można złamania ze względu na przebieg _______—.—gfflilSII

szczeliny (np. podłużne, poprzeczne, skośne), przemieszczenie odcinków kostnych, umiejscowienie złamania (np. trzonu, głowy), kontakt złamanej kości z otoczeniem (otwarte, zamknięte) oraz obecność powikłań. Występują także złamania patologiczne, powstające w zmienionej chorobowo tkance kostnej.

Charakterystyczne objawy złamania

Diagnostyka

złamań

Leczenie

Do objawów złamania zaliczyć można objawy ogólne, takie jak: przyspieszenie tętna, oddechu, spadek ciśnienia, wstrząs urazowy, oraz objawy miejscowe: ból, zniekształcenie, patologiczna ruchomość i inne. Należy dodać, że zakres i rodzaj objawów jest zależny w pełni od typu złamania, np. patologiczna ruchomość związana jest z typem złamania z przemieszczeniem.

W diagnostyce złamań najbardziej pomocne jest badanie RTG wykonywane w różnych projekcjach (tj. z różnych stron), celem lepszego uwidocznienia płaszczyzny złamania. W bardziej skomplikowanych typach złamań wykorzystywane mogą być również inne techniki badań obrazowych, jak tomografia komputerowa (TK) czy rezonans magnetyczny (MR).

Leczenie złamań polega najogólniej na odpowiednim nastawieniu i następczym unieruchomieniu odłamów kostnych, które trwa do momentu wytworzenia się pełnego zrostu kostnego. W przypadku złamań przezstawowych unieruchomieniem obejmuje się wchodzące w skład stawu odcinki kostne, natomiast złamania w obrębie trzonu wymagają stabilizacji stawów sąsiadujących z miejscem złamania. Postępowanie rehabilitacyjne w tym okresie podporządkowane jest konieczności zachowania warunków unieruchomienia. Koncentruje się głównie na zachowaniu masy i siły mięśni kończyny