(Ar Nl$hmim *■/ 7VaMMa fho^ki Mil thirupy AuUintwi Rogera Callahaon i Joanno CalU, hau Nw JONM |'i‘vko.uiw iv Ju kliuu/iici vurlucvł logo li/iclu, kio myilcnio lo może itę q|^ iw! ptty&IM A KrapottUhi IwyUlJgcych 4 familia) knnwcucjunalfiych lcr*pil.
151 SI W a Rum Niluu pkIhhI/4 ijugo Hwiłlay hm tlw Hurruuht hltttul Outowi nl&A iW Tę w zamulą. p,■ \ kiiątię ntuini kupie w kilifyjtuiii Humcanc Itland Ouiwnd
OoOiul Vp $v'!wol I.ikUi
IM Mlyłuol Yiplo iujuuI iiiipomijącc i pomocne iIhcIo lin (cmii iii|tnwy i nburzeft i«, stniju Wylułowwc Ibfmuu mi the Trtatment uf Drpmtio*.
15) Teone dotyczące ino* i dcpicąjl mo/mi znaleźć w pncacb Michaeli THuc'» i Uni%ut;iy of Pitftbwgh i Dmdi Dngk'a z UniYcroty of Ptlnniylvanl». Ekipcttcm w lej d/jcd/tmcjaitu*, md Thotnw Wchr * National Instilulc ofMcnlal Health. Opli zmian faz tnu powitał na potowy widu hódcl zuówno spisanych, juk i przekazywanych drogą ustną. Wuto przeczytać nifićptij^ ■miuły Thomasa WWua: Pkase Adwutet of the Cinadian Sleep-Wakr Cytle as on Antulepmw, „Science" 209 (1979), Repfy to Hondy D., Waterboust JM.: The circadim systm ani affetun Ł mim: Cbda or Hiuhms. „Chronabiology Inlcmationar 7 (1990), i hnpmmml of Depma* and JhggenngofManu bySieepDepmation, Journal ofthc American Mcdical Ansociaiion** 267, nr 4 (1992), oraz utyku! M. Bergera i in. Sleep deprhotion comtnncd willi conseauive slttppfa: othance as fast-acting therapy in depression, „American Journal of Psychiatry" 154, nr 6 (1997) Więcej informacji na ten temat można znaleźć w podręczniku The Handbook of Depression pod redakcją E. Edwarda Bcckhama i Williama Lcbcra, w rozdziale zatytułowanym Biological Pnx» ses in Depression: An Updated Review and Integration, s. 213-279.
154 Cytat pochodzi z książki F. Scotta Fitzgcralda The Crack-Up. Dziękuję Claudii Swtn a to, że zasugerowała wykorzystanie tego fragmentu.
156 Pisarstwo Andrcw Weila bardzo mnie irytuje i nie mogę polecić ani jednego tytułu lego autora, natomiast jego poglądy zostały sprawnie podsumowane w książce Jonathana Zucssa Tb Natural Prom Program, s. 66-67.
156 Dr Thomas Brown z Tulanc University jest przeciwny leczeniu dziurawcem. Pisze, że jest ono „pizcz wielu nielogicznie zalecane jako coś naturalnego, więc nieszkodliwego”. Swoje poglądy na ten temat wyłożył w artykule Acute St. John's Wort Toxicity, „American Journal of Emcrgency Mcdicinc" 18, nr 2 (2000). Dziurawiec, podobnie jak inne leki przcciwdcprcsyjne, wywołuje epizody manii. Przeczytać o tym można w artykule Andrew Niercnbcrga i in. Mania Associated with St. John's Wort, „Biological Psychiatry" 46 (1999). Istnieją dowody na to, że dziurawiec może powodować podrażnienie skóry u owiec i krów, jeśli spożywają go w dużych ilościach. Napisali o tym O.S. Araya i E.J, Ford w artykule An inmtigation of the type ofpholo-sinlelization caused by the ingestlon of St. John 's Wort (Hypcricum perforatum) by cahes, Journal of Comprchcnsivc Pathology" 91, nr I (1981).
157 O interakcjach między dziurawcem a lekarstwami można przeczytać na stronie internetowej National Institutc of Mcntal Health www.nimh.nih.gov/cvcnts/stjohnwort.cmf. Najnowsze dane na (en temat można znaleźć w artykule A. Fugh-Bcrman Herb-drug inieractions, .lancet" 355, nr 9198 (2000).
157 Katalog Icków, których skuteczność maleje, jeśli przyjmuje się je razem z dziurawcem, można znaleźć w „Consumer Rcports”, w artykule Emotional'Aspirin ?! Dcccmbcr 2000.
157 O badaniach kontrolnych nad S-adcnozynomclioniną można przeczytać w artykule G.M. Brcssy S-adenosyi-l-methionine (SAMe) as antidepressant: Meta-analysis of clinical studies, .Acta Ncurologica Scandinaviea” 89, suplement 154 (1994).
158 O tym, że S-adcnozynomctionina może przyspieszać epizod manii, informuje „Consumer Rcports” w artykule Emotional 'Aspirin'?, Dcccmbcr 2000.
158 Informacje o S-adcnozynomcłioninic i o ilości neuroprzekażników u zwierząt można znaleźć w książce Richarda Browna i in. Stop Depression Now, s. 74-75.