Włókna stalowe mogą być rozmieszczone równomiernie w masie betonu odnośnie kierunku i stopnia zagęszczenia (układ 3D). Jeżeli większość włókien jest równoległa do określonej płaszczyzny, to występuje układ 2D. Jeżeli włókna są ułożone równolegle w jednym kierunku, to ma miejsce układ ID. Efektywność zastosowania włókien wynosi dla układu ID 100%, układu 2D przy orientacji przypadkowej 30-37% i przy orientacji ortogonalnej 10-40% oraz układu 3D 0-20%.
Do kontroli rozkładu włókien w matrycy stosuje sie następujące metody:
a) rentgenowską (jeżeli gęstość materiału włókien jest większa od gęstości matrycy cementowej),
b) na podstawie zliczania ilości włókien w przekroju przeciętej próbki,
c) na podstawie zmiany pola elektromagnetycznego w zależności od zawartości włókien (badana próbka nie może być grubsza niż 100-120 mm).
Do wykonywania fibrobetonu stosuje się cementy o klasie nie niższej niż 42.5. Ilość cementu jest wyższa niż dla betonu zwykłego i powinna wynosić (bez popiołu lotnego):
- przy stosowaniu kruszywa do 2 mm - 550-600 kg/m ,
- przy stosowaniu kruszywa do 4 mm - 500-550 kg/mJ,
- przy stosowaniu kruszywa do 8 mm - 450-500 kg/m3,
- przy stosowaniu kruszywa do 16 mm - 350-400 kg/m3.
Do fibrobetonu stosuje się każde kruszywo przydatne do tradycyjnego betonu. Najczęściej stosuje się kruszywo o średnicy 8-12 mm. Zastosowanie kruszywa tylko o średnicy do 2 mm wymaga użycia dużych ilości cementu (co zwiększa kruchość matrycy i skurcz). Maksymalny wymiar kruszywa powinien być ograniczony do jednej trzeciej długości stalowego włókna. Dodatek włókien zwiększa punkt piaskowy (stosunek ilości ziaren 0-2 mm do ilości pozostałego kruszywa), ponieważ włókna rozluźniają stos kruszywa. Dlatego też kruszywo powinno mieć o 5% większą zawartość kruszywa do 2 mm, co wynika z optymalnego punktu piaskowego, który przyjmuje się: dla kruszywa do 4 mm - 50-60%, dla kruszywa do 8 mm - 40-50% i dla kruszywa do 16 mm - 35-45%. Zaleca się także dodawanie popiołu lotnego. Zastępuje on częściowo cement oraz stanowi wypełniacz (w ilości do 20-40% masy cementu). Polepsza on urabialność, obniża ciepło hydratacji i opóźnia wiązanie. Ważną rolę spełniają domieszki upłynniające. Stosowanie ich pozwala na lepsze rozprowadzenie włókien w betonie oraz poprawia zagęszczalność mieszanki. Zaleca się aby wskaźnik w/c był w granicach 0.42-0.50.
Włókna stalowe mogą być wymieszane z betonem w zakładzie wytwarzającym beton, na placu budowy lub w betonowozie przed podaniem go pompą. W przypadku przygotowywania mieszanki w betonowozie dodaje się włókna na placu budowy przy obrocie bębna z pełną prędkością w ilości 30 kg/min (podawanie bezpośrednie) lub w ilości 60 kg/min (podawanie transporterem). Czas mieszania 3-5 minut aż do
67