CCF20091008066

nikające z ich położenia w stosunku do tego podziału i linii A, takie jak: chudy”, „ił tłusty”, „pył sprężysty” w Polsce nie są stosowane w geologii inżynierskiej. Stosowane są w przemyśle ceramicznym i gleboznawstwie do określania mniejszej (chudy) lub większej (tłusty) zawartości frakcji iłowej. W tym przypadku nazwy odzwierciedlają wpływ zawartości frakcji iłowej na plastyczność gruntu. Na wykresie plastyczności znajduje się także druga linia (ponad linią A), tzw. linia U. Wyraża ona empiryczną górną granicę możliwości występowania punktów reprezentujących wszystkie granty na podstawie zależności między wskaźnikiem plastyczności a granicą płynności. Opisana jest wzorem: I_P = 0,9 (vv_Ł - 8). Według klasyfikacji zaproponowanej przez Komisję Kartowania IAEG oraz normy brytyjskie (BS), na wykresie wyróżniono pięć tzw. „górnych przedziałów plastyczności”, w zależności od wartości granicy płynności: niski (w_L do 35%); średni (w_L 35-50%); wysoki (w_f, 50-70%); bardzo wysoki (w_Ł 70-90%) oraz ekstremalnie wysoki (w_L ponad 90%) (rozdz. I, ryc. 3). Sens podziału polega na tym, że wydzielone górne przedziały plastyczności określają maksymalną zdolność grantów do wiązania wody w stanie naruszonym, wyrażoną wartością granicy płynności. Mogą być zatem wykorzystane do charakterystyki właściwości grantu, zależnych od tej zdolności (np. pęcznienie).

12. Dane liczbowe

Tabela 30 przedstawia zależności między wartościami wskaźnika plastyczności I_p a rodzajem grantu. Na rycinie 39 przedstawiono zależność wskaźnika plastyczności

Ryc. 39. Zależność wskaźnika plastyczności od zawartości frakcji iłowej dla różnych rodzajów gruntów spoistych (wg Z. Wiłuna, 1987)

140

od zawartości frakcji iłowej dla różnych rodzajów gruntów spoistych, a na rycinie 40 __ zależność wskaźnika plastyczności od zawartości frakcji iłowej dla iłów zastoi-

Tab. 30. Zależność między wartościami wskaźnika plastyczności a rodzajem gruntu (wg. PN-86/B-02480)

Wskaźnik plastyczności %	Rodzaj gruntu (spoistość)
Ip « 1	niespoisty
1 < Ip	spoisty:
1 < Ip « 10	mało spoisty
10 < b =5 20	średnio spoisty
20 < Ip « 30	zwięzło spoisty
30 < b	bardzo spoisty

skowych. Stosunkowo mały rozrzut punktów wynika z faktu, że są to próbki gruntu o tej samej genezie i zbliżonym (illitowym z niewielką domieszką montmorillonitu)

Ryc. 40. Zależność wskaźnika plastyczności (/p od zawartości frakcji iłowej (/j) iłów zastoiskowych

Ryc. 41. Zależność wskaźnika plastyczności (I_p) od zawartości frakcji iłowej (/j) gruntów o różnej genezie: 1 — próbki o mineralizacji wody porowej poniżej 2 g/dm³, 2 — próbki o mineralizacji wody porowej powyżej 2 g/dm³

L

141