CCF20101119002(1)

zawartością kolagenu, najmniejszą zaś w tkance tłuszczowej. Dlatego też z punktu widzenia fal penetrujących tkanki miękkie człowieka są ośrodkiem niejednorodnym. Czoło fali płaskiej, wytworzonej przez przetwornik, po przebyciu pewnej drogi we wnętrzu ciała nie wraca do powierzchni przetwornika jako fala płaska. Poszczególne części wiązki ultradźwiękowej penetrują na ogół różne tkanki z różną prędkością.

Efekty oddziaływania ultradźwięków z tkankami w istotny sposób zależą od energii fali i właściwości akustycznych penetrowanego ośrodka, stąd ważnymi parametrami są natężenie fali I oraz impedancja akustyczna ośrodka Z.

Natężenie fali I wyraża średnią ilość energii przenoszoną przez falę w ciągu sekundy przez jednostkową powierzchnię ustawioną prostopadle do kierunku propagacji.

I = —    [W/m²]

t-S

V*

I

Ponieważ zmiany natężenia ultradźwięków stosowanych w medycynie są rzędu miliona wygodnie jest posługiwać się skalą decybelową.

L, = 101g-J- [dB]

Dla fali bieżącej płaskiej impedancja akustyczna właściwa Z wyrażona jest wzorem:

Z = pc [kg/m²s]

Impedancja akustyczna Z ma zasadniczy wpływ na zjawiska odbicia i przenikania fal na granicy dwóch ośrodków. Dla wiązki ultradźwięków przechodzących z ośrodka o impedancji akustycznej Zi do ośrodka o impedancji Z2 określa się więc współczynnik odbicia R jako

R = — = I

'z,-z,'²

^z, + Z gdzie I₀ oznacza natężenie fali odbitej na granicy dwóch ośrodków, a I natężenie fali padającej. Ze względu na duże różnice impedancji akustycznej powietrza i tkanek miękkich w

3