CIMG0170

rażoną osobę, klóra jechałaby bez przesiadek londyńskim metrem, aby zapoczątkować epidemię. Ten wymyślony scenariusz został przedstawiony w telewizji BBC w 90-minutowym programie emitowanym w lutym 2002 roku. Całkowitą liczbę ofiar oszacowano na 60 milionów. Rządy, pracując potajemnie, opracowały plan wybuchu epidemii ospy oraz zorganizowania obrony z wykorzystaniem odpowiednich procedur ochrony zdrowia.

Spędziliśmy wiele lat, przeglądając historyczne dane na temat epidemii ospy. Mimo że sam wybuch jest straszny, nie wierzymy, by atak terrorystyczny z wykorzystaniem zwykłego wirusa wywołał globalną katastrofę. Szczep wirusa występujący w Anglii w XVII i XVIII wieku zabił około 20 procent zakażonych dzieci.

Po rozpoznaniu choroby powstałej w następstwie ataku terrorystycznego można znacznie ograniczyć jej rozprzestrzenianie się dzięki stosowaniu masek oraz, co ważniejsze, szczepionek. Wirusowa choroba zakaźna jest dobrze poznana i przy wcześniejszym zaplanowaniu odpowiednich procedurach ochronnych, wczesnej diagnozie, szybkiej reakcji oraz masowym szczepieniom epidemia ospy wywołana w dużym mieście w wyniku ataku terrorystycznego powinna zostać szybko opanowana i kontrolowana.

Rząd USA wytwarza i przechowuje tak dużą ilość szczepionek, że możliwe byłoby zaszczepienie całego społeczeństwa: niebywałe zadanie kosztujące setki milionów dolarów. Prezydent Bush rozpoczął tę operację 13 grudnia 2002 roku, kiedy ogłosił, że pół miliona cywilnych pracowników służby zdrowia oraz pół miliona żołnierzy zostanie zaszczepionych do 15 marca 2003 roku. Na szczęście do dzisiaj nie odnotowano poważnych skutków ubocznych tych działań. Jednak nie wydaje się możliwe, aby USA osiągnęło cel - 10 milionów zaszczepionych obywateli do lipca 2003 roku.

Istnieje poważne zastrzeżenie. Dr Vivienne Nathanson z British Me-dical Association ostrzegła, że cywilne programy obronne pomogą przeciwdziałać atakowi tylko znanych czynników chorobotwórczych.

Nieznana jest ilość broni biologicznej czy genetycznie zmienionych szczepów drobnoustrojów, dla których nie istnieją szczepionki. Jedyną realną obroną przeciwko broni biologicznej lub chemicznej jest na pierwszym miejscu zapobieganie jej powstawaniu.

Należy pamiętać, że te nieprawdopodobne działania, poruszenie opinii publicznej i zainteresowanie tematem wywołała śmierć pięciu osób zmarłych po zarażeniu wąglikiem. Nigdy nie było - i nie ma przy zastosowaniu wszelkich zabezpieczeń - jakichkolwiek przesłanek, że atak bioterrorystyczny z użyciem znanych drobnoustrojów będzie czymś więcej niż ułamkiem rażenia, które może wywołać powracająca czarna śmierć.

Dlaczego zatem uważamy, że działalność bioterrorystów może otworzyć drogę, dzięki której czama śmierć ma szansę powrócić? Kiedy odnotowano wybuch epidemii SARS na Dalekim Wschodzie, brano pod uwagę możliwość, że była ona spowodowana atakiem bioterrorystów. Departament Zdrowia Wielkiej Brytanii oświadczył: „Wzorzec zakażenia wygląda na naturalnie występującą chorobę, ale oczywiście rozpatrujemy wszystkie opcje. Na tym etapie nierozważne byłoby odrzucanie jakiegokolwiek czynnika”.

Istnieje duże prawdopodobieństwo, że terroryści mogą wyhodować drobnoustrój na wzór czarnej śmierci. Wielu mikrobiologów, weteranów zimnej wojny, przeszło od produkowania zapasów zarodników wąglika i wytwarzania odpornych na szczepienia odmian znanych chorób do produkcji superdrobnoustrojów na specjalne zamówienie. Możliwości biotechnologii budzą respekt, a wyprodukowanie nowych jednostek staje się coraz łatwiejsze. Mikroby i trucizny atakujące ludzki układ odpornościowy czy nerwowy są już dostępne. Zarówno Amerykanie, jak i Rosjanie odnoszą sukcesy w produkcji powodujących większą śmiertelność odmian wąglika, ospy, eboli czy dżumy dymieniczej.

W listopadzie 2003 roku ogłoszono, że naukowcy finansowani przez rząd USA stworzyli przy zastosowaniu inżynierii genety cznej niezwykle śmiertelną formę mysiej ospy. krewnej wirusa ludzkiej ospy.

Niedawno amerykańscy naukowcy zwrócili uwagę na łatw ość, z jaką można stworzyć śmiertelne drobnoustroje jako broń biologiczną. Stworzyli oni sztuczną wersję wirusa polio, wykorzystując DN A kopię genetyczną patogenu dostępnego w intemecie. Po raz pierwszy uczeni użyli dostępnej technologii w celu stworzenia całkowicie sztucznego wirusa.