CCF20121202043

TECHNIKI 335

Mieszanie kolorów na pędzlu

-    metoda 1.

Zanurzyć pędzel w farbie jednego koloru. Następnie rozpłaszczyć go na palecie

-    do kształtu wachlarza - i jedną

z krawędzi tego wachlarza nabrać trochę farby w drugim kolorze. Podczas malowania trzymać pędzel tak, żeby strona z tym drugim kolorem była wyżej, jeśli się chce, żeby drugi kolor pojawiał się na końcu pociągnięcia. Jeśli ma się on pojawić na początku - wtedy należy postąpić odwrotnie — strona pędzla, na której jest drugi kolor, powinna być niżej strony z pierwszym kolorem.

Mieszanie kolorów na pędzlu

-    metoda 2.

Zanurzyć pędzel w farbie jednego koloru. Potem na sam czubek nabrać odrobinę farby drugiego koloru i pociągnąć pędzlem. Drugi kolor będzie dominował na pierwszym odcinku pociągnięcia, a na końcu zmiesza się z pierwszym.

Mieszanie kolorów na pędzlu

-    metoda 3.

Jedną stronę płaskiego pędzla zanurzyć w jednym kolorze, drugą w drugim, tak jak w metodzie 1.

Oprzeć czubek pędzla na palecie i poruszać nim w obie strony.

Oba kolory zmieszają się lekko w środkowej części pędzla.

Technika wilgotnego pędzla

Tej techniki używa się do dodawania plamek światła i cieniowania, a także do malowania nieco rozmazanych, mniej jednolitych płaszczyzn.

1    Zmoczyć płaski pędzel i wytrzeć

z niego nadmiar wody, tak żeby włosie było wilgotne, ale nie kapała z niego woda.

2    Jeden róg pędzla zanurzyć w farbie,

a potem, na palecie, poruszać nim w obie strony, przyciskając w jednym punkcie, aż farba znajdzie się na całym włosiu.

3    Krawędź pędzla, na której jest najwięcej farby, umieścić na linii, która ma być rozświetlona lub cieniowana. Malować wzdłuż linii — powstanie na niej szeroka, lekka wstążka bladego koloru.

4    Przed powtórnym zanurzeniem pędzla w farbie trzeba go dokładnie wypłukać.

Zmiana strony pędzla

Najpierw kładzie się farbę pędzlem skierowanym w jedną stronę, a następnie odwraca pędzel, żeby przeciągnąć tę samą linię drugą jego stroną.

Nakładanie farby gąbką

Stosując tę technikę, otrzymuje się powierzchnię o specyficznej fakturze. Można w ten sposób nakładać również dwa kolory, które mieszając się, utworzą dwubarwne plamy.

1    Zanurzyć w farbie kawałek naturalnej gąbki albo zmiętej szmatki.

2    Jeśli chce się użyć więcej niż jednego koloru, trzeba odwrócić gąbkę i zanurzyć czysty jej kawałek w drugiej farbie,

a potem — jeśli trzeba — w trzeciej.

3    Odcisnąć gąbkę na palecie, aby się pozbyć nadmiaru farby.

4    Przykładać i lekko dociskać gąbkę do malowanego przedmiotu, na całej powierzchni, która ma być w ten sposób pomalowana. Jeśli używa się większej liczby kolorów, barwne plamy będą występowały obok siebie. Można dociskać gąbkę mocniej, aby całkowicie pokryć podkład, albo tylko lekko, żeby podkład był widoczny spod farby.

Technika mokre na mokrym

To także technika cieniowania lub rozświetlania, w której kolory wtapiają się w siebie nawzajem oraz w tło. Używa się jej zwłaszcza do malowania dużych powierzchni.

1    Zanurzyć pędzel w farbie podkładowej, a następnie — tylko sam czubek pędzla - w substancji spowalniającej schnięcie farby.

Tak przygotowanym pędzlem położyć ostatnią warstwę farby podkładowej.

2    Zanim farba wyschnie, namalować linie rozświetlania i cieniowania;

na obrzeżach linii kolory wymieszają się z podkładem.

POSTARZANIE

Postarza się przedmioty już po ich pomalowaniu, by kolory wyglądały na pokryte patyną czasu.

1 Trzeba poczekać, aż farba dobrze wyschnie. Potem za pomocą miękkiej szmatki natrzeć całą powierzchnię przedmiotu płynem postarzającym.

2    Na drugą szmatkę wycisnąć odrobinę farby olejnej — umbry palonej — i wetrzeć ją w te fragmenty wzoru, które mają sprawiać wrażenie pociemniałych.

Można także natrzeć umbrą paloną całość wzoru, a następnie rozjaśnić niektóre jego fragmenty mieszaniną terpentyny i oleju lnianego.

3    Werniksować dopiero po kilku dniach, kiedy farba dobrze wyschnie.

SPĘKANIA

Można sprawić, żeby farba na przedmiocie była spękana jak na starych obrazach i sprawiała wrażenie znacznie starszej, niż jest w rzeczywistości. Można to osiągnąć za pomocą specjalnej substancji powodującej pękanie farby, dostępnej w sklepach z materiałami dla plastyków, a także w sklepach dla rzemieślników. Stosować ją dokładnie według instrukcji producenta.

WERNIKSOWANIE

Werniks chroni przed zniszczeniem.

Jeśli przedmiot był malowany farbami akrylowymi, można użyć werniksu wodnego, który jest łatwiejszy w użyciu niż werniksy olejne, jeśli zaś farbami olejnymi — werniks też musi być olejny. Przed zastosowaniem werniksu należy przeczytać instrukcję producenta. Werniks może być matowy, satynowy, błyszczący — wszystko zależy od tego, jaki efekt chce się uzyskać. Niektóre rodzaje werniksu dostępne są również w postaci aerozolu.

Podstawowe pojęcia

Pędzel - zanurzać w farbie tak, aby farba nie kapała; nie może jej być za dużo.

Podkład - warstwa farby nakładana równymi pociągnięciami pędzla w celu uzyskania matowego, jednobarwnego tła, na którym maluje się wzór.

Refleksy - kolor nieco jaśniejszy niż główny kolor jakiejś części wzoru, nakładany po to, żeby stworzyć wrażenie trójwymiarowości. Cieniowanie - ciemniejszy odcień, dodawany po przeciwnej stronie niż refleksy po to, aby stworzyć wrażenie trójwymiarowości.