brakujące cztery stopnie. Zwiększamy zatem ISO ze 100 do 1600. Otrzymujemy wysoki szum, ale w zamian zdołaliśmy zamrozić ruch zawodników na zdjęciu.
Gdybyśmy dysponowali jaśniejszym obiektywem, na przykład z minimalną przysłoną f/2.8 moglibyśmy zwiększyć ISO ze 100 do 400 czyli o dwa stopnie a pozostałe dwa stopnie zyskać otwierając przysłonę obiektywu z f/5.6 do f/2/8.
ISO 100, f/5.6 dla 1/30 s.
ISO 1600, f/5.6 dla 1/500 s.
ISO 400, f/2.8 dla 1/500 s.
• Trójkąt ekspozycji opisuje zależność pomiędzy migawką, przysłoną oraz ISO.
• Prawidłowa ekspozycja jest kombinacją migawki, przysłony oraz ISO.
• Zmiana jednego parametrów pociąga za sobą konieczność zmiany innego.
• Krótki czas naświetlania to mało światła i zamrożenie ruchu.
• Długi czas naświetlania to dużo światła i rozmycie ruchu.
• Duża wartość przysłony to mało światła ale duża głębia ostrości.
• Mała wartość przysłony to dużo światła ale mała głębia ostrości.
• Niskie ISO to niska czułość, mało światła i niskie szumy.
• Wysokie ISO to duża czułość, dużo światła ale wysokie szumy.