CCF20130405007

CCF20130405007




CZĘŚĆ PRAKTYCZNA



CUKROWCE


ODCZYNNIKI: odczynnik Benedicta (odczynnik powstaje w wyniku rozpuszczenia 173 g cytrynianu sodu i 100 g bezwodnego Na2C03 w 700 ml wrzącej wody destylowanej, powolne dodanie po ochłodzeniu 100 ml 17,3 % CuS04*5H20 stale mieszając oraz uzupełnienie wodą do 1000 ml), roztwór glukozy o stężeniu 160 mmol/dm3, roztwór glukozy o nieznanym stężeniu

WYKONANIE:

1.    Przygotować wzorcowe stężenia roztworów glukozy - z roztworu glukozy o stężeniu 160 mmol/ dm3 przygotować w probówkach po 0,3 ml roztworów o następujących stężeniach: 80 mmol/dm3, 40 mmol/dm3, 20 mmol/dm3,10 mmol/dm3,0 mmol/dm3.

2.    W szóstej probówce umieścić 0,3 ml badanej próbki glukozy, o nieznanym stężeniu.

3.    Do wszystkich probówek dodać po 1,5 ml odczynnika Benedicta, wymieszać i pozostawić we wrzącej łaźni wodnej przez około 3 minuty.

4.    Sporządzić zależną od stężenia glukozy skalę barw i podać stężenie glukozy w badanej próbce.

5. POLISACHARYDY 5.1. Wykrywanie skrobi

Podstawa teoretyczna: Skrobia na skutek reakcji z cząsteczkami jodu barwi się na kolor niebieski. Barwa kompleksu zależy od struktury przestrzennej łańcucha polisacharydu, gdyż cząsteczki jodu wnikają do wnętrza tworzonej przez skrobię spirali. Na jeden skręt takiej spirali tworzonej przez 6 cząsteczek glukozy przypada jedna cząsteczka jodu. Kompleks jodu z amylozą ma inną barwę niż z amylopektyną. Oba te związki są homoglikana-mi, czyli polisacharydami zbudowanymi z jednego rodzaju reszt monosacharydów, w tym wypadku z glukozy, ale różnią się stopniem rozgałęzienia łańcucha. Amyloza nie jest rozgałęziona, a amylopektyna posiada rozgałęzienia. Zabarwienia kompleksu nie obserwuje się w wysokich temperaturach gdyż w takich warunkach spiralnie skręcony łańcuch skrobi ulega rozprostowaniu.

ODCZYNNIKI: 1 % roztwór kleiku skrobiowego, odczynnik Lugola (jod w roztworze jodku potasu)

WYKONANIE:

1.    Do około 1 ml roztworu skrobi dodać kilka kropel płynu Lugola.

2.    Zaobserwować i wyjaśnić wynik.

3.    Zawartość probówki podgrzać.

4.    Zaobserwować i wyjaśnić wynik.

5.    Zawartość probówki ochłodzić.

6.    Zaobserwować i wyjaśnić wynik.

5.2. Właściwości redukcyjne skrobi

WYKONANIE:

Wykonać próbę Fehlinga dla skrobi (patrz punkt 3.3 tego rozdziału) wraz z próbą ślepą.

163]


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
CCF20130405003 4 4CZĘŚĆ PRAKTYCZNA 06 ODCZYNNIKI: 1 % roztwory cukrów, odczynnik antronowy (0,2 g a
Część praktyczna:Wykonanie odczynu Coombsa bezpośredniego i pośredniego (wykrywanie przeciwciał
CCF20130405001 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA 06 CUKROWCECZĘŚĆ PRAKTYCZNA1. WYKAZANIE CHARAKTERU ALKOHOLOWEGO
CCF20130405006 06 CZĘŚĆ PRAKTYCZNA CUKROWCE W próbie Fehlinga, podczas ogrzewania próbki, CuOH uleg
Kwaśne deszcze są to opady atmosferyczne o kwaśnym odczynie. Powstają w wyniku połączenia znajdujący
CCF20130429000 Część V • Praktyczno-teoretyczno-filozoficzny wymiar współczesnego pielęgniarstwaTAB
Przedstawianie widma DFT W praktyce DFT poddaje się najczęściej sygnał powstały w wyniku próbkowania
Część praktyczna: Film: Monoclonal antibodies. Wykonanie odczynu Coombsa bezpośredniego i pośrednieg
CCF20121201010 -67- Wykonanie oznaczenia: Odczynniki: bufor cytrynianowo-fosforanowy o pH 6,5 1 % r
CCF20110129028 Tablica 6.9. Pr/.yklmly odczynników stosowanych do lluorymetryc/negn o/.iim /milo mc
Zdjecie976 •HOŁTwoay Ii. Część doświadczalna Przyrządy i odczynniki: statyw z probówkami, sńkrołopat
CCF20120310005 Rozpoznanie różnicowe: a)    grzybica z odczynem zapalnym - różni się

więcej podobnych podstron