diagnoza4

Pedagogiczne postępowanie diagnostyczne 35

1. 2. 2. Tekst wiązany

Przystępując do badania czytania ze zrozumieniem nauczyciel przygotowuje dwa takie same egzemplarze tekstu drukowanego o odpowiedniej wielkości czcionki. Jeden z nich otrzymuje dziecko, natomiast drugi stanowi protokół badania zwany dalej wtórnikiem, na którym nauczyciel odnotowuje technikę oraz czas czytania tekstu przez badane dziecko. W momencie rozpoczęcia czytania nauczyciel włącza stoper i mierzy czas czytania tekstu. Po jego zakończeniu wyłącza stoper i zapisuje uzyskany czas na wtórniku. W przypadku bardzo wolnego czytania próba nie powinna przekraczać 5 minut. Wówczas odznaczamy fragment, na którym zakończono próbę badania czytania i tylko ten fragment bedzie służył jako podstawa analizy umiejętności czytania przez dziecko.

1. 2. 2. 1. Zapisy na wtórniku

W czasie trwania czytania nauczyciel odnotowuje na swoim egzemplarzu (wtórniku) technikę czytania przez dziecko tekstu. Zaznacza w następujący sposób poszczególne elementy strukturalne tego procesu:

*    (_) linią ciągłą podkreśla ten fragment tekstu, który dziecko

czyta płynnie i poprawnie, np.:

Dorota i Basia idą do cyrku

bądź w przypadku całościowego czytania oderwanych wyrazów:

W cyrku występują słonie

*    (___) kreską podkreśla się każdą sylabę, gdy dziecko sylabizuje,

np. w wyrazie

nagroda

*

*

(....) kropkami zaznacza się wyrazy głoskowane przez dziecko, np. w wyrazie

małpi

zmiany technik czytania odnotowuje się w następujący sposób: a) w poziomie, np.:

głośno

b) w pionie - wielokrotne odczytywanie jednego wyrazu przy użyciu różnych technik, np.:

karuzela

-• •