DSC00314

Rzym

Historiozoficzny liryk * Juliusza Słowackiego napis Punktem » y isa.i rrtMoji poetyckiej jest spi.u inisterzl^u ^rolni l83_t trzody pasącej sic w miejscach, gdzie kiedyś wznosiły sio n;,r!!'^V ?*** s(..«ua antycznego >wuita i jednego / najpotężniejszych i’ . kov 1 Km to śpiew będący refleksu nad minioną potęgą. |»₍₎ ^l>c‘^r,ÓVv lud/.. nv / żalem woła: .Rzymie! nie jesteś cv już dawnym Rzymem’' o*^{01 ,iry}<*. utwór mo. tui określić raiiinem elegii dramatycznej, której boh'⁸'^* >tcrz t narrator wypowiedzi. /. drugiej - ^,^li‘^U‘^ra^i Mg - niezmienne wobec ludzkiego czasu - obserwuje'/' zmagania człowiecze.    ^wV^S(>ka

IWta wywołuje /budowane niczym złudzenie optyczne miraże • budów 1: daw-net stolicy, zarówno te antyczne, jak i te powstałe w o*?¹* hrzescjumstwa. głownie w średniowieczu i renesansie. Ukazuje równU' -pani.ilości, przedstawia    ruiny, w które sięobr^

.iła. I ponownie kreśli obraz pustego błonia ukazanego na wstępie. * Słowo-klucz „pustynia" pomaca po raz trzeci w końcowej zwrotce w której autor zobrazował słońce, symbol zwycięskiej natury, górującej nad przemijalnośdą wytworów' ludzkiej kultury.

s

Salon literacki

Przez salon literacki rozumiano spotkania towarzyskie o literackiej lub naukowej tematyce, odbywające się w prywatnych domach ludzi zamożnych (arystokracja, ziemiaństwo, rzadziej mieszczaństwo lub inteligencja twórcza). Na spotkania salonu literackiego zapraszano znanych pisarzy, uczonych i krytyków; goście czytali niepublikowane dotąd utwory bądź też wygłaszali wykłady na tematy związane z aktualnym zagadnieniami. Dzieje salonu literackiego w Polsce rozpoczynają swoją historię od obiadów czwartkowych króla Stanisława Augusta odbywających się w latach 1772-1782.

W Krakowie znanym salonem od roku 1818 byl salon Potockich w Pałacu Pod Baranami oraz salon Jana Pawła Woronicza, biskupa krakowskiego, mieszczący się w jego pałacu (od roku 1816). Swoje salony mieli profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego (m.in. H. Schigt). W latach trzydziestych we Lwowie w gmachu Biblioteki Ossolineum odbywały się spotkania literackie z udziałem dam. Spotkania organizował dyrektor Biblioteki Adam Kłodziński. Dyskutowano tam o wydawnictwach ossolińskiej oficyny oraz omawiano materiały do periodyku Biblioteki. Warto dodać, że i dzisiaj aula Ossolineum (tyle że we Wrocławiu) jest miejscem ciekaw >ch wystaw jubileuszowych, autorskich, prelekcji i prezentacji uiuoiou liu

rackich.

W Warszawie po 1815 roku literaci zbierający się u opiekuna pisarzy, ministra Tadeusza Mostowskiego powołali do życia lowarzystwo

lustra