DSC01778

Transport w gospodarce narodowej

1.1. Transport w procesie gospodarowania

Rozwój transportu zbliża do siebie tynki, umożliwia zwiększenie produkcji, a więc poprzedza wzrost gospodarczy. Rozwój transportu aktywizuje obszary wokół jego infrastruktury¹. Wzdłuż dróg i węzłów powstają nowe zakłady przemysłowe oraz gospodarcze. Rozwinięty i sprawny transport jest więc warunkiem i czynnikiem dynamizującym wzrost gospodarczy. Rozwój zaś transportu jest możliwy dzięki inwestycjom, a więc zarówno dzięki modernizacji istniejącej już infrastruktury, jak i budowie nowych obiektów infrastrukturalnych. Rozwój infrastruktury powinien wyprzedzać rozwój transportu w stosunku do potrzeb. Wynika to m.in. z długiego okresu powstawania obiektów infrastrukturalnych².

Transport w gospodarce narodowej można rozpatrywać jako dawcę i biorcę. Szczegółowo opracowane bilanse przepływów międzygałęzio-wych ukazują wzajemne przenikanie poszczególnych procesów produkcji oraz proporcje, w jakich każda gałąź produkcji uczestniczy w końcowym produkcie innej gałęzi. Transport z jednej strony korzysta z produkcji poszczególnych gałęzi gospodarki narodowej (np. przemysł metalowy, hutniczy, drzewny, włókienniczy), z drugiej zaś świadczy usługi przewozowe, bierze udział w procesie tworzenia wartości we wszystkich dziedzinach³. Jako dawca transport umożliwia wymianę dóbr i usług. Przewozi surowce, materiały i półfabrykaty przeznaczone do zużycia produkcyjnego (w przemyśle, budownictwie itd.) oraz gotowe produkty przeznaczone do

■

1

   Infrastruktura definiowana jest jako ogół urządzeń i instytucji niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania gospodarki. Por.: W. Grzywacz: Infrastruktura transportu. WKiŁ, Warszawa 1982, s. 13 i K. Wojewódzka-Król: Współzależności ekonomiczne w rozwoju infrastruktury śródlądowych dróg wodnych. Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 1987, s. 9-17.

2

   J. Burnewicz, W. Grzywacz: Ekonomika transportu.., WKiŁ, Warszawa 1989, s. 43.

3

   P. Małek: Ekonomika transportu., PWE, Warszawa 1969, s. 282.