DSC01867 2

Można ją również określić następującymi wzorami: Według W.N, Isiczenki

_N ... 0,2/(S—2,5 m)

0,3+0,05/

gdzie m oznacza wybieraną grubość pokładu, m. Pozostałe oznaczenia jak we wzorze (7.26)

Według M.M. Protodiakonowa

N = 2,7 K/S	(7.35)
Według B.I. Nifontowa
6000 (frfsY qV \ d J	(7.38)
gdzie V oznacza zdolność wykonania pracy (wydęcie) wianym, cm^3. Według N.W. Gonczarowa i N.U. Tuguty:	w bloku oło.
N~ IS Yi	(7-37)
gdzie tl — współczynnik wykorzystania otworu, Yi — masa MW przypadająca na 1 m otworu. Według Sz. J. Ibrajewa
*-41 S o a	(7.38)
gdzie d — średnica ładunku w otworze, mm,

a — wskaźnik zależny od rodzaju wyrobiska; dla wyrobisk poziomych a = 0,25 do 0,3; dla szybów a = 0,12 do 0,15 (mniejsze wartości wskaźnika przyjmuje się przy większych przekrojach wyrobisk);

b — wskaźnik uwzględniający własności MW (moc d gęstość w ładunku), dla Dynamitu 62% b = 1,2 do 1,4; dla Amonitów nr 6 i nr 7 o = 0,9 do 1,0; dla Amonitu AP-2 b -m 0,8 do 0,85.

Wzór (7.38) może być stosowany do obliczania liczby otworów w wyrobiskach poziomych, pionowych i nachylonych prowadzonych w skałach o różnej zwięzłości (z wyjątkiem skał zwięzłych i bardzo szczelinowatych) przy głębokości otworów do 3 m.

Według E.O. Mindeli'ego

N = -^q-- ™ ^C n, _Wmw n_t+k    (7.39)

ap