Celem ukazania zmian, jakim podlegał układ przestrzenno-funkcjonalny budynku szkolnego, przedstawiono badania, przeprowadzone na wybranych budynkach szkolnych z lat:
A. 1900-1960,
B. 1960-1980.
Zastosowano cezurę 1960 roku. Lata sześćdziesiąte uznano jako przełomowe, gdyż był to okres wzmożonych ruchów emancypacyjnych, które przyniosły zdecydowaną zmianę form i celów edukacji. Pojawiły się nowe idee wytyczające kierunki rozwoju budownictwa szkolnego, będące inspiracją kształtowania koncepcji układów przestrzenno-funkcjonalnych. W tym czasie nastąpiło zainteresowanie trendami, które pojawiły się w pedagogice na początku wieku. Skutkiem stosowania alternatywnych metod nauczania była zmiana oczekiwań w stosunku do sposobu kształtowania budynku szkolnego.
Ideę dzieła architektonicznego, jego myśl przewodnią, która determinuje kierunki działania projektowego i jest najistotniejszym aspektem kształtowania koncepcji obiektu uznano za jedno z podstawowych kryteriów porównania budynków szkolnych, w pierwszej z przeprowadzonych analiz. Pozostałe kryteria to:
■ rok powstania,
• typ szkoły,
• usytuowanie,
• układ funkcjonalno-przestrzenny.
Obiekt: |
szkoła Petersa w Bazylei (niezrealizowany projekt konkursowy) |
Architekt: |
Hannes Meyer / Hans Wittwer |
Rok (konkurs): |
1926 |
Rzut:
Widok:
Rys. 23. Rzut jednej z pierwszych wersji budynku
Rys. 24. Pierwsza wersja budynku na tle otaczającej zabudowy
Rys. 25. Wersja późniejsza
SILI0TEKA WYŻSZEJ SZKOłi EKOLOGII I ZARZĄDZANIA w WorszowU
33