DSCF1911

i.k do stanu sprzed katastrofy w okresie tygodni, miesięcy, a nawet lat.

Wieloletnie doświadczenia państw zachodnich wskazują jednoznacznie^ konieczność wydzielenia poszczególnych faz zarządzania kryzysowego w aktyn ności kryzysowej celem przyporządkowańia przedsięwzięć poszczególnych właściwym służbom, organizacjom, administracji, biznesowi. Za rozdzieleniem reagowania i odbudowy przemawia szereg czynników sprawczych (poziom z*, grożeń), czynników realizacyjnych (różne zadania, różne przedsięwzięcia, róż. ni wykonawcy), charakter otoczenia i okres realizacji. Wnioski z doświadczaj wskazują na poprawność ujęcia fazy reagowania w zakresie wszystkich czyn. ników w kategoriach trwania zagrożenia. Początek reagowania związany jej) z otrzymaniem informacji o nieuchronnym zagrożeniu lub wystąpieniem zda. rżenia niepożądanego. Opanowanie sytuacji i wyeliminowanie źródła zagrożę-nia stanowi jego koniec [rysunek 43). Zagrożenie mija, faza się kończy i służby kryzysowe powracają do stanu dyżurowania. Działania przejmują administracja i podmioty gospodarcze. Sytuacja jest nadal (rudna, ale reagowanie zakończona

Poziom aktywności

W realizację przedsięwzięć reagowania oprócz służb kryzysowych niogi być, w zależności od powagi sytuacji, angażowane władze samorządowe i rza dowe, administracja i wolontariat³⁸³. Celem reagowania jest przejęcie kontro li nad rozwojem sytuacji i sprowadzenie jej do poziomu stabilizacji. Działania polegają przede wszystkim na ratowaniu ludzi, ewakuacji ich z terenów zagrożonych, zlokalizowaniu i opanowaniu żywiołu oraz zapewnieniu ofiarom zdarzenia możliwych do zaakceptowania warunków życia'⁸⁴.

Analiza przedstawionych powyżej poglądów na reagowanie umożii"¹-' ocenę i zrozumienie zarówno ram czasowych, jak i zakresu realizowany^¹

'*’ Dtóllng willi DUaster, Thirtl eilition, Ilonie Office (UK) sir. -I.

Hw HuspOiisWIIIty of Ilu- Central (lowrnment in l/ir Netherlamls for Crists .Management anJ¹ yatler Relief, materiały ze szkolenia 15.10.2002 w Holandii.

przedsięw

stępujące

„obronie i dą dla ef< pojmował jconstyluc drogi adn je się zup< nek 44], c nia trzech wego)i ro petencji rz zachodnie Reali; „kierownii dodatkowi teczne rea; kach norn tern. Czy t< Sugeri mowała ró zachodnicl je łundamc **'prowadza badają vvp

^Zaczynać. J

^stw«od koi

-------

*C**^*n

^s,^r^s'v_Q

162