DSCF5567

278 A. Dubas

stopniu wielkość i rozkład opadów, stanowią podstawę do wyróżnienia w

ii

trzech rejonów o różnej przydatności do uprawy kukurydzy (rys. 8.8). Najkorzy^! sze warunki panują w rejonie I - południowo-wschodnim i południowo-zachod ® obejmującym Kotlinę Sandomierską, południowe rejony Wyżyny Lubelskiej w ny Śląskiej i Pogórza Sudeckiego oraz środkową i zachodnią część Niziny Wj_e|^ polskiej. Na terenach tych istnieje największe prawdopodobieństwo osiągi °' pełnej dojrzałości roślin w sezonie wegetacyjnym i uzyskania dużych plonów, j_aj^ kolwiek często występujące w zachodniej części rejonu znaczne niedobory opadó I obniżają je. W rejonie I kukurydzę można uprawiać zarówno na ziarno, CCM sg

i kiszonkę z całych roślin. Odpowiedni dobór odmian mieszańcowych o

wczesności umożliwia w tym rejonie wydłużenie optymalnego terminu zbioru.

rożnej

Rys. 8.8. Rejony uprawy kukurydzy w Polsce i dobór odmian (Kruczek): Rejon I - południowo-zachodni i południowo-wschodni: uprawa na ziarno, CCM - odmiany FAO do 280, uprawa na kiszonkę - odmiany FAO do 300. Rejon II - środkowy: uprawa na ziarno i CCM - odmiany FAO do 240, uprawa na kiszonkę - odmiany FAO do 280.

Rejon III - północny i podgórski: uprawa na CCM - odmiany FAO do 200, uprawa na kiszonkę - odmiany FAO do 240

Mniej pewnym dojrzewaniem i mniejszym zakresem użytkowania charakteryzuje się rejon II - środkowy. Można tam kukurydzę uprawiać na kiszonkę, a na ziarno i CCM - tylko odmiany wcześniejsze.