img159 (2)

Tak sformułowane cele stanowią podstawę do określenia przyporządkowanych im celów szczegółowych. Nauczyciel w swojej pracy posługuje się zazwyczaj celami szczegółowymi (wynikającymi z ogólnych), możliwymi do sformułowania podczas każdego zajęcia czy zabawy.

Aby osiągnąć postawione cele. nauczyciel realizuje w ramach określonych obszarów edukacyjnych dostosowane do możliwości wychowanków zadania. Podstawa programowa wyraźnie wskazuje umiejętności i wiadomości, „którymi powinny wykazywać się dzieci pod koniec wychowania przedszkolnego".

Ponieważ dziecko w wieku od trzech do pięciu lal podlega nieustającym, dynamicznym zmianom, określenie jego bieżących możliwości, mocnych i słabych stron, zakresu doświadczeń oraz dostosowanie do nich wspomagających rozwój zadań wymaga od nauczyciela, by na bieżąco śledził poziom rozwoju fizycznego, umysłowego, społecznego i emocjonalnego swojego wychowanka (arkusze obserwacji), a dodatkowo z początkiem roku poprzedzającego rozpoczęcie przez dziecko edukacji szkolnej przeprowadzi! diagnozę przedszkolną.

Nauczyciel w wychowaniu przedszkolnym ma za zadanie wspomaganie rozwoju dzieci. Jego działania stanowią czynność niedokończoną, odnoszą się głównie do poszerzania, kształtowania, rozwijania, doskonalenia umiejętności, sprawności i wiedzy dzieci.

Wszy stkie cele i zadania są w pracy przedszkola ściśle ze sobą powiązane. Ich realizacja zapewnia stworzenie dzieciom odpowiednich warunków do podejmowania różnorodnych działań sprzyjających wszechstronnemu rozwojowi.

Organizowanie ciekawych, różnorodnych sytuacji edukacyjnych, z uwzględnieniem indywidualnych możliwości i odmiennych warunków środow iska społeczno-kulturowego. w którym dziecko funkcjonuje, służy wzbogacaniu i porządkowaniu wiedzy, zdobywaniu i doskonaleniu umiejętności oraz zapewnia wszystkim wychowankom pomyślny start w szkole.