gulwy ziemniaka różnią się kształtem, barwą skórki i barwą miąższu. Kształt jvvy określa stosunek największej szerokości do długości mierzonej od końca l0nu do wierzchołka. Wyróżnia się bulwy poprzecznie owalne o stosunku wy-5 jarów większym niż 1,0 : 0,9, okrągłe - 1,0 : 1,25, okrągłoowalne - 1,0 :1,26 - 1,5, walne — 1,0 : 1,6 — 2,0 oraz podłużne — 1,0 : 2,0 i więcej. Typowy dla danej od-0 jaoy kształt może znacznie się zmieniać na skutek niesprzyjających warunków Ugodowych (powtarzające się okresowo susze i silne opady). Obserwuje się rów-^jeż tworzenie bulw bliźniaczych i wyrastanie nowych bulw, tzw. dzieciuchowatość 0 y paciorkowatość.
Rys. 1.3. Rodzaje kiełków bulw ziemniaka (Gąsiorowska):
1 — kiełek wyrośnięty w półmroku, 2 — kiełek wyrośnięty w ciemności (etiolowany),
3 - kiełek wyrośnięty na świetle (świetlny); a - nasada, b - szyjka, c - wierzchołek
Barwa skórki bulw zależy od barwników występujących w zewnętrznej warstwie kory pierwotnej i jest niezmieniającą się cechą odmianową. Skórka może być żółta, jasna, jasnoróżowa, czerwona, a nawet fioletowa czy niejednolicie zabarwiona (inny kolor w okolicy oczek lub w części wierzchołkowej), o powierzchni gładkiej lub chropowatej. Barwa miąższu bywa biała, biała z szarym odcieniem, kremowa, jasnożółta, żółta lub ciemnożółta.
Budowa anatomiczna stolonu i powstającej z niego bulwy jest analogiczna do budowy łodygi. W bulwie wyróżnia się następujące tkanki; skórkę, korę pierwotną łyko zewnętrzne, drewno, łyko wewnętrzne i rdzeń (rys. 1.4).
Część nadziemną ziemniaka stanowi krzak składający się najczęściej z 4-8 łodyg. Wyróżnia się dwa podstawowe typy krzaka; łodygowy - o liściach drobnych, rzadko rozmieszczonych i widocznych łodygach oraz liściowy - o ulistnieniu obfitym, zasłaniającym łodygi. Są też typy krzaka pośrednie, łodygowo-liściowe i li ściowo-łodygowe.