DSCF5717

1. Burak cukrowy 433

palnie, po ulewnych deszczach stosuje się płytkie (na głębokość 1,5—2 cm) ^1,0 lchnienie międzyrzędzi za pomocą pielników. Zabieg ten, powtarzany kilkakrot-^S?^U _niszczy w międzyrzędziach znaczną liczbę kiełkujących chwastów. Można go jjykonywać po pojawieniu się wschodów buraków, wyznaczających dość wyraźnie jnjędzyrzędzia.

Jeśli nie stosowano siewu docelowego, następną czynnością pielęgnacyjną są nabiegi mające uformować końcową obsadę roślin. Powinny być one wykonane możliwie wcześnie i dość szybko, gdyż zbyt późne przerzedzenie roślin odbija się ujemnie na plonie korzeni.

Rośliny siane co 12 cm, a zwłaszcza co 15 cm, nie wymagają przerzedzenia, faka konieczność może zaistnieć w przypadku bardzo wysokiej polowej zdolności #schodów nasion.

Obecnie coraz większe znaczenie przywiązuje się do chemicznego zwalczania chwastów w zasiewach buraków, jednakże nie zawsze można w ten sposób całkowicie wyeliminować chwasty z plantacji. Skuteczność działania preparatów chemicznych zależy od korzystnej wilgotności gleby. Również stosowanie jednego opryskiwania herbicydem nie zapewnia odchwaszczenia plantacji, gdyż jego skuteczność wynosi 45—60%. Konieczne jest więc przynajmniej dwukrotne, a niekiedy i trzykrotne opryskiwanie. Dobre efekty daje stosowanie mieszanek herbicydów z substancjami (tzw. adiuwantami) zwiększającymi ich przyczepność do liści chwastów.

Sposoby stosowania w Polsce preparatów i ich mieszanek do odchwaszczania buraka przedstawiono w tabeli 1.14. Najbardziej popularnymi preparatami były dotychczas Pyramin, Venzar i Betanal. Obecnie wprowadza się na rynek nowe substancje o działaniu chwastobójczym oraz skuteczne preparaty do zwalczania chwastów jednoliściennych, których dawki są coraz mniejsze. Należy podkreślić, że o skuteczności preparatów decyduje znaczna wilgotność gleby i temperatura sprzyjająca szybkiemu kiełkowaniu i wzrostowi chwastów. Rewolucją w pielęgnowaniu buraków może okazać się wprowadzenie do uprawy odmian buraka odpornych na działanie preparatu Roundup. Pozwoliłoby to zastosować zabieg odchwaszczania jednorazowo i uzyskać bardzo dużą skuteczność w niszczeniu chwastów.

Choroby i szkodniki buraka wyrządzają znaczne szkody w ciągu całego okresu wegetacji, ale szczególnie niebezpieczne są one w okresie od kiełkowania do wytworzenia 8 liści. Stopień porażenia w tym okresie decyduje o zagęszczeniu plantacji w okresie początkowym i o uformowaniu prawidłowej końcowej obsady równomiernie rozmieszczonych roślin. Gdy stosuje się siewy rozrzedzone, zwłaszcza docelowe, porażenie plantacji chorobami lub przez szkodniki obniża obsadę i rolnik nie jest w stanie naprawić wyrządzonych szkód.

Najwcześniej występującą i bardzo niebezpieczną chorobą jest zgorzel siewek buraka, powodowana przez różne grzyby atakujące rośliny od momentu pojawienia się kiełka do wykształcenia 4 liści właściwych. Porażone rośliny giną. Źródłem zakażeń mogą być grzyby występujące na owocni lub w glebie. Czynnikami potę-