DSCF6790

11

I

ką świąt na sala ] kich,rzj słowyd wy i I w Oria dobnyi tużprz nesąl Frydei sić w I w prz l

557 m Galera

ilda architekturze i nowym cwane jego decyzją, by za-Architektury, gdzie pozostał aż do swojej śmierci, która nastąpiła pięć lat później. Budowla ta była wolno stojącym prostopadłościanem - niczym jakiś włoski renesansowy pałac - wysokim na cztery kondygnacje, z czterema fasadami o długości ośmiu przęseł każda. Przęsła te zostały oddzielone lizenami odpowiadającymi z grubsza wewnętrznym podziałom wertykalnym, które - jak w angielskich fabrykach - były odcinkowymi ceglanymi arkadami dźwigającymi ceglane sklepienia, połączonymi horyzontalnymi żelaznymi belkami. Fasady były z czerwonej i fioletowej cegły, z dekoracyjnymi obramieniami z beżowej terakoty i glazurowanych fioletowych płytek oraz zawierały płyciny z rzeźbionej terakoty, przedstawiające historię architektury

555    Wyże;. Karl F. Schinkel: projekt dziedzińca ogrodowego pałacu w Oriandzie (1838) na Krymie

556    Po lewej. Karl F. Schinkel: gmach Akademii Architektury (Bauakademie, 183 1-1836) w Berlinie

od starożytności do renesansu. W ten sposób Schinkel próbo- I wał „ucywilizować" funkcjonalną budowlę, pod pewnymi względami stanowiącą połączenie stylu greckiego z gotyckim, która to idea absorbowała go na początku jego kariery.

Równocześnie z budowlą Akademii Architektury powinniśmy wziąć pod uwagę liczne notatki, które Schinkel przygotowywał do ogólnego Podręcznika Architektury CArchitectunl Te.rtlmk), opublikowanego dopiero w 1979 roku. Podkreśla! tu przekonanie, że funkcjonalizm Duranda i Rondeleta nie był wystarczający: „zasadą architektury greckiej jest uczynić kon- I strukcję piękną i musi to nadal pozostać zasadą". Architektura jest wyrazem wzniosłych ideałów i trzeba zawsze razem rozważyć wymagania historii, poezji i piękna.

Fe względy wpłynęły na charakter wizjonerskich projektów dwóch niezrealizowanych, niestety, pałaców, które stworzył pod koniec życia. Jeden, z roku 1834, dotyczył pała-1 cu na Akropolu w Atenach dla dopiero co wybranego króla Grecji, przedtem księcia Ottona von Wittelsbacha, drugi - E cztery lata późniejszy - pałacu w Oriandzie na Krymie dla carycy Rosji, przedtem księżnej pruskiej Charlotty. Brat carycy, pruski następca tronu, namówił Schinkla do wykonania j obydwu tych projektów, a ich bujne dekoracyjne opracowa- I nie może być częściowo przypisane jego wpływowi. Pałac Akropolu, w którym sam Partenon jest niemal zredukowany do ogrodowej ozdoby, wydaje się być punktem kulmii nym tradycji, która zaczęła się wraz z ateńską grecko-d