ani rurką, gdyż może to spowodować ukręcenie śruby i skaleczenie ręki. W przypadku dużego oporu przy wykręcaniu śruby lub odkręcaniu nakrętki należy śrubę lub nakrętkę obficie zwilżyć naftą i lekko ostukać je młotkiem, a po pewnym czasie opór zniknie. Gdy zachodzi potrzeba ścisłego określenia docisku nakrętki, używa się kluczy dynamometrycznych (rys. 121).
Przy większej liczbie nakrętek, np. przy zamocowywaniu głowicy na korpusie silnika, należy je dokręcać stopniowo według ko-
Rys. 119. Wkrętaki
n
Rys. 120. Klucze do nakrętek: a) płaskie, b) trzpieniowe, c), d) rozsuwalne, e) rozsuwalne główkowe, /) do nakrętek okrągłych rowkowych, g) otworowych
lejności określonej w instrukcji w Cel„ neg0 rozkładu nacisku na całej płaszcz^**6*8 r6wn°mier-d0 kadłuba i zabezpieczenia uszczelki nZT Pr*y,e^* głowicy pieczenie nakrętek przed samoodkrecant^ °dzeniem- Z*ł*z-
* an-em, specjalnie wskazane
Rys. 121. Klucz dynamometryczny
przy montażu części samochodowych, polega na zastosowaniu zawleczek w nakrętkach koronowych lub na użyciu podkładek sprężynujących. Otwór na zawleczkę w śrubie wierci się po dokręceniu nakrętki koronowej lub dokręca się ją tak, żeby jedno z wy
0
Rys. 122. Złączki gwintowe
cięć nakrętki trafiło na otwór w śrubie. Mniej pewne, a juh ak stosowane, jest tak silne dokręcenie nakrętki i przeciwnakręt u, żeby tarcie gwintów śruby i otworu uniemożliwiło samoodkrę-
Łączenie rur może być gwintowe, kołnierzowe, zaciskowe . lu-
tOWWpołaczcniu gwintowym stosuje się złączki w postaci tuiei W połączeniu gvv 1 * 122 przedstawiono najeżę-
nakręcanych na łączone rui}. e*a >
95