ani rurką, gdyż może to spowodować ukręcenie śruby i skaleczenie ręki. W przypadku dużego oporu przy wykręcaniu śruby lub odkręcaniu nakrętki należy śrubę lub nakrętkę obficie zwilżyć naftą i lekko ostukać je młotkiem, a po pewnym czasie opór zniknie. Gdy zachodzi potrzeba ścisłego określenia docisku nakrętki, używa się kluczy dynamometrycznych (rys. 121).
Przy większej liczbie nakrętek, np. przy zamocowywaniu głowicy na korpusie silnika, należy je dokręcać stopniowo według ko-
a)
§
- -LL
l
Rys. 120. Klucze do nakrętek: a) płaskie, b) trzpieniowe, c), d) rozsuwalne,
e) rozsuwalne główkowe,
f) do. nakrętek okrągłych rowkowych, g) otworowych
Inności określonej w instrukcji w celu zapewnienia równomiernego rozkładu nacisku na całej płaszczyźnie przylegania głowicy do kadłuba i zabezpieczenia uszczelki przed uszkodzeniem. Zabezpieczenie nakrętek przed samoodkręcaniem, specjalnie wskazane
przy montażu części samochodowych, polega na zastosowaniu zawleczek w nakrętkach koronowych lub na użyciu podkładek sprężynujących. Otwór na zawleczkę w śrubie wierci się po dokręceniu nakrętki koronowej lub dokręca się ją tak, żeby jedno z wy-
Bys. 122. Złączki gwintowe
cięć nakrętki trafiło na otwór w śrubie. Mniej pewrie, a jednak stosowane, jest tak silne dokręcenie nakrętki i przeciwnakrętki, żeby tarcie gwintów śruby i otworu uniemożliwiło samoodkrę-cenie.
Łączenie rur może być gwintowe,, kołnierzowe, zaciskowe i lutowane.
W połączeniu gwintowym stosuje się złączki w postaci tulei nakręcanych na łączone rury. Na rys. 122 przedstawiono najczę-
95