w oraz
foistawowe prawa fizykochemiczne dla ciekłych metali..,
i zaad-łdy nie z włas-/szczeń
li je-iżona ntują dek-kiys-lewo-jkład josz-
iieg° ł niż
jsób-ora2 sa^u etfif i fli* iótf’ rżeń®
.jlkiin składniki paliw (siarka w koksie), składniki substangi żużlotwór-I ^.c(| oraz wilgoć. Zanieczyszczenia przedostające się do ciekłego metalu I ^gzane ze środowiskiem topienia pochodzą z atmosfery pieca, z jego wy-I j^dziny ogniotrwałej oraz narzędzi stosowanych podczas topienia.
I Zanieczyszczenia ciekłego metalu wpływają mniej lub bardziej ujemnie ziiówno na jakość metalurgiczną ciekłego stopu, jak i otrzymanego z niego | 0,j|Wu. Stąd też oczywistym jest przede wszystkim dążenie do prowadzenia I procesu topienia w taki sposób, by maksymalnie ograniczyć możliwość przedostania się zanieczyszczeń do dekłego metalu. Jeśli takie postępowanie okaże I się niewystarczające, stosuje się wiele metod, część z nich tu opisano, których ■ ^daniem jest usunięcie zanieczyszczeń do wymaganego poziomu. Klasyfikację Uetod usuwania zanieczyszczeń podano na rys. 4.4 [4].
Ijmck 44. Klasyfikacja metod osuwania zanieczyszczeń (na wykresie nie zaznaczono wibracji, ponieważ nie jest ona metodą samą w sobie, lecz intensyfikuje usuwanie zanieczyszczeń za pomocą uetod fizycznych)
Rafinacja mechaniczna jest często wspomagana przez zastosowanie wibracji lub ultradźwięków, które znakomicie intensyfikują proces usuwania zanieczyszczeń. Filtrowanie stosuje się do usuwania zanieczyszczeń stałych rozproszonych w ciekłym metalu w postaci ultradyspersyjnej zawiesiny (Mońki AI2O3 w ciekłych stopach Al). Stosowane filtry mogą być obojętne lnb aktywne. Działanie pierwszych polega na adsorbowaniu zanieczyszczeń na powierzchni filtra, natomiast drugie po zaadsorbowaniu powodują rozpuszczenie zanieczyszczenia.
Ekstrakcja żużlowa opiera się na praktycznym wykorzystaniu prawa podziału Nerasta. Polega ona na naniesieniu na powierzchnię roz-