DSCN1815

^{R Nl} asobie rodzm i ich człon-

pup.ąwkam

Zob

Ro±i»>

i rozboju kulturowego społcczcń-^wdrazamu do zasad współżycia spo-^nego i kontroli zachowań członków Rodzina ulega przemianom, Porównu-. rodzinę współczesną z rodziną tradycyj-_M z3ijv.az>c można następujące zmiany; 11 zmniejszenie się dzietności rodziny oraz nr/etście od rodziny w ielopokoleniowej do jttupokoleniowej (tzw nuklearnej); 2) ob-_rdjznx pozycji ojca - w rodzinie tradycyjnej ojciec zajmuje najwyższą pozycję! jest jową rodziny”, jego autorytet jest autonomiczny - wynika z faktu bycia ojcem; » rodzinie współczesnej pozy cja ojca jest mzsza co jest następstwem m.in. podjęcia nracy zawodowej przez kobiety, jego auto-r.ttf wynika w większym stopniu z cech osobistych: 3) zmiana stosunków wewnątrz-rodzmnych - w rodzinie tradycyjnej między członkami utrzymywany był duży dystans społeczny; związki emocjonalne były bardzo silne, lecz nic okazywano ich na ze-Msarz. W rodzinie współczesnej elementy anocjonaine są bardziej widoczne; 4) zmiany relacji między rodzicami a dziećmi -* rodzinie tradycyjnej dzieci bezwzględnie podporządkowane były rodzicom; władza rodziców miała charakter niemal autokratyczny. dzieci dorosłe chciały się jak naj-^hciej usamodzielnić i wyzwolić spod *ładz> rodzicielskiej. W rodzinie współ-^ttnej stosunki między rodzicami i dzieć-³⁵¹ charakter bardziej partnerski, wy-^ae5V)^c bardziej egalitarny układ pozycji. ^,Jkres zależności od rodziców ulega znacz-^r<TTłu wydłużeniu, a niekiedy obserwuje się ***** niechęć do szybkiego usamodziel

niany relacji w obrębie rodziny znaj-***>*** m m w zaniku tradycyjnego na-*topni pokrew ieństw a Jan Stani-J*®y«roń J1994, i 118) wskazuje. * ^nmnologia świadczy o dużym zna-

^'jPfzyptsywanym do stosunków po-

Współcześnie mc są juz uż>-^    nazwy, jak dziewiarz (brat mę-

^t0rz)> (brat żony), zołwxa (siostra

R<*d/ina I63

Przejawem patolog ^męZa^ rodziny są roz!^    ^8X110

^przy czyncr^oZ^^J ****' ™>ść charakterów nart* *° *** ^n,ez«^od*

P™²zc stto*

sowo-mics/kamowe z. 1T*⁰¹*' ^flnan' powodem

W    ^ora/ ukształtowana

społeczno-prawnej atmosferze świado-mość mozhwosa ^zaczynania od nowa»-F    1987. v 98) L Dyceewdd

[1994] niedorozwój osobowości wskazuje jako podstawową przyczynę rozpadu zw iaz-ku małżeńskiego.

Zjawiska dezorganizacji zawsze towarzyszyły rodzinie. Chociaż budzą one duży niepokój, to jednak obecnie coraz częściej mów i się juz o kryzysie rodziny . „Najrady-kalniejszym wyrazem kryzysu rodziny jest podważanie jej sensu jako trwałej i podstawowej wspólnoty życia ludzkiego (_) Kryzys rodziny to nic to samo co zjawiska kryzysowe w rodzime' [W Świądacwicz 199' s! 181]. Inni autorzy kryzys rodźmy traktują jako przejaw przeobrażeń w mej występujących. w tym zwłaszcza demokratyzacji, emancypacji od tradycji i norm statusowych Zmiany te są następstwem rosnącego indswidualizmu i pcrmisywizmu |J-H Dćchaux 1998. s 85) Robert Nobel 11998. _s ->97] wskazuje. « „właściwą miarą choroby współczesnej rodziny jest

_M««lnotov.o-korjiorac»nego.

™ odwbsnoici ( )«“

Żrtdton »l»boSci “^dBn>

r Ntdicta - absoluty*"

^R -----— sobie rodno

^ pierwotna.

Literatura Adamski