DSCN1842

^,g® Spójność grupy

Ołssc w *k»- Dyoniziok IV. 1072, Metodologie:!* i socjologiczne problemy łsulari tutti s/ndecz nościami lokidnymi, ..Studia Socjologiczne nr I

Sowa K / , I *)SK, U stęp do socjologieznej teorii srzeszeĄ, PWN. Warszawa I .ukowski )., 1094. Pojęcie społeczności lokal-ncj |\v | tego/. Socjologia świata polityki,

I I Władza i społeczeństwo *v systemie auto niarnym, ISP PAN. Warszawa lónnics I . 1988. Wspólnota i stowarzyszenie Rozprawa o komunizmie r socjalizmie jako empirycznych formach kultury', PWN. Warszawa

I urowsfci J . 1994, Socjologia Wielkie struktury" społeczne. I N KUl.. I ublin.

Warner W.l... I mit P.S.. 1941. The Soaal Life oj a Modem Community (Yankee ('iiy Senes I). Yale l lniv. Press. New Havcn

Spójność grupy, siła dążności i motywacji osób do uczestnictwa w działaniach grupy. D. Cartwright |1979j wskazuje na dwa rodzaje czynników wpływających na tc dążności: I) czynniki będące pochodną atrakcyjności grupy, 2) czynniki wypływające z atrakcyjności alternatywnego uczestnictwa. Atrakcyjność grupy dla jej uczestników zależy od tego. w jakim stopniu potrzeby i oczekiwania jednostek mogą być realizowane w ramach danej grupy. Wymienia się następujące potencjalnie atrakcyjne właściwości grupy: I) charakter celów grupowych. 2) wy soki prestiż grupy, 3) styl przywództwa umożliwiający współuczestnictwo w podejmowaniu decyzji. 4) wzajemna atrakcyjność osobista uczestników, 5) niewymuszone uczestnictwo. 6) wielkość grupy. 7) charakter działalności. 8) charakter kontaktów wewnątrz grupy, 9) współzawodnictwo / innymi grapami, 10) zgodnie aprobowana hierarchia pozycji w grupie Wzrost spójności grupy powoduje zwiększenie: I) konformizmu jej uczestników. 2) ich lo-julności wobec grupy. 3) ich poczucia bezpieczeństwa Natomiast wpływ spójności grupy na jej sprawność mc jest jednoznaczny Grupa spójna może działać efektywnie ulbo nieefektywnie, w zależności od ustalonego pr/ez grupę poziomu norm wykonawczych Niska spójność przy wysokim po zioime norm wykonawczych wpływa _n., obniżenie sprawności grupy. W grupach współzawodniczących lub walczących _/c s0bą wysoka spójność powoduje możliwo* wystąpienia zjawiska zwanego „grupows _m myśleniem" (M.P.)

Zob grupa społeczna, grupowe myślane k« , formizm

I itcmlura:

Cartwriglit I). 1979. The Natur % ąf Group <

hesneness |w | Readtngs In Orgamzati.-

Behasior, R.C. Iluscman. A li Canul <cJ

Allyn and Bacon Inc.. Boston

Stagnacja, zob. rozwój społeczny

Standardy zachowań, zob. wzory i m dole.

Status, zob. rola społeczna, w.ustw.i społeczna.

Statyka społeczna, jeden z. działów *>-cjologii zajmujący się badaniem struktury i organizacji społeczeństwa (zbiorowość Podział na statykę i dynamikę społeczną wprowadził do socjologii August Comtc Zadaniem statyki jest analiza wzajemnych związków i oddziaływań stale występujących między różnymi częściami systemu społecznego. Statyka odnosi się do badania swoistej „anatomii" społeczeństwa Zajmuje się badaniem porządku społecznego, w tym zwłaszcza kształtowaniem i utrzymywaniem się społecznego konsensu Głównym przedmiotem zainteresowania jest tu problematy-ka rodziny, podziahi pracy, własności. ł^vlP siwa. języka i religii. Ogólniej wskazuje ^s|s że statyka w ujęciu A Comte a to teoria instMueji (zob. ]J Szacki i‘^s s. 274]).

Podział na statykę i dynamikę -^sP'^>,t‘^v^ widoczny jest w dorobku socjologa Herberta Spencera z jednej ^slrv’|^,N ^ czącc miejsce zajmuje w nim proM?^,TW •. ewolucji, n więc zagadnienie dotyc^ -namiki, z drugiej, posługiwanie    „„;i

organicystyczną w opisie funkcji¹