DSC07278

mikrofacjalnej, ponieważ w wierceniach tych (z w_v jątkiem otworu Grabie 2), brak jest danych biostraty-graficznych, umożliwiających określenie wieku tych skał. Duża miąższość węglanowych utworów dewo nu w rejonie Niepołomic - Wyciąży (rysunek 8) sprzyja wprawdzie takiemu poglądowi, ale wieku tego nie przesądza. Podobne, a nawet większe, grubości tych osadow przyjmowane są [26, 81] w rejonie Grobli, Mniizowa (rysunek 8) i w wielu otworach południo-w ej części niecki miechowskiej [27, 28 3^ 33] W stretie tej grubość węglanowych utworów dewonu przekracza 1000-1500 m. W otworze Grobla 28, mimo nie przewiercenia tych utworów do końcowej głębokości [8 1], osiągają 1565 m [70]. Na wschód i zachód

od strcly Uyciąże - Grobla - Dobiesławice, miąższość osadow węglanowych dewonu środkowego i górnego stopniowo się zmniejsza (np. Strzelce W. 1 = 708 m [rysunek 9] Radłów 5 = 472 m), aż do całkowitego ich braku (Mędrzechów - Nieczajna - Pilzno). Występują one natomiast na obszarze Radłów 5-Waryś 5-Zakliczyn 1 oraz w obniżeniu Łapczyca - Tarnawa Rajbrot. Dzisiejszy brak tych utworów w środkowej części bloku tektonicznego Niepołomice - Łapczyca - Zakliczyn (między Cikowicami a Zakliczynem) wynika z erozji tych osadów. Pierwotnie zapewne właśnie one tu występowały łącząc się z osadami dewonu rejonu Dziewina - Łętowic i obszaru Tarnawa — Rajbrot (rysunek 8).

Karbon

Utwory karbonu na obszarze Kraków - Pilzno -Dębica wykazują podobny rozwój litostratygraficzny do utworów tego wieku występujących na obszarze Pilzno - Sędziszów - Rzeszów [49,50]. Są to, od dołu, kompleksy; klastyczno-węglanowy „A”, węglanowy „ET i terygeniczny „C’\ Podobnie jak na obszarze położonym na wschód od Pilzna-Dębicy, utwory te wykazują bardzo charakterystyczne cechy litologiczne i wyróżniają się nadzwyczaj czytelnie na wykresach geofizyki wiertniczej. Z tych względów w pełni uzasadnione jest również w obecnie opracowanym rejonie badań, zastosowanie podobnego podziału litostra-tygraficznego tych utworów.

Kompleks klastyczno-węglanowy „A” (turnej wyższy). Utwory tego kompleksu wykształcone są w przewadze jako osady klastyczne, złożone z piaskowców i iłowców, z nielicznymi - zwłaszcza w górnej części - wkładkami skał węglanowych. Są to piaskowce pstre, czerwone, zielone i szare, niekiedy zlepieńco-wate, na ogół wapniste oraz iłowce i mułowce pstre, głównie czerwone i zielone. W niektórych profilach wierceń w utworach tych spotyka się wkładki wapieni i dolomitów pelitycznych czerwonych, szarozielonych i beżowych (np. Podborze 16, rysunek 10). Są to w przewadze klastyczne utwory, reprezentujące osady pobre-tońskie, rozpoczynające karboński cykl sedymentacyjny. W strefach, w których one występują, wyznaczają bardzo wyraźnie niezgodność z podłożem, zwłaszcza z niżejległymi dewońskimi utworami węglanowymi.

Turnejski wiek tych osadów w rejonie Niwisk, wykazali na podstawie makrofauny ( zarniecki i

Kwiatkowski [ 12], a w profilu otworu Swarzów 9 wiek ten przyjęła Zając [83] oraz - w oparciu o mikrofaunę - określiła Milewska [w: 48].

Występowanie kompleksu klastyczno-węglanowe-go „A" ogranicza się do północnej części omawianego obszaru. Utwory te występują w wąskim obniżeniu, przedłużającym się od Bratkowic [50] przez rejon Niwisk - Wojsławia, Podborza i dalej ku zachodowi po okolice Swarzowa (rysunek 12). Od tego obniżenia, mniej więcej od okolic Kamionki 1, w kierunku Dębicy 10 K zaznacza się niewielkie odgałęzienie wypełnione tymi osadami, których grubość w rejonie Dębicy wynosi przynajmniej 10 m (nie przewiercone).

Przebieg tego obniżenia układa się w pobliżu przed-karbońskiego wyniesienia, na którym osadziły się dopiero osady wizenu [43, 48, 83]. W 1996 roku autor zakładał, że obniżenie to przebiega pomiędzy otworami Dębica 2, a pozbawionymi utworów karbonu otworami Pustków 1 i WolaOciecka 1. Obecnie przyjęto inną interpretację (rysunek 1 2), przypuszczając, że występujący na S obszar Pustków 1 — Dębica 2 -Nieczajna Dolna 3 - należał do strefy wyniesionej, na której nie osadziły się utwory turnej u. Przebieg obniżeń przedkarboóskich wypełnionych osadami kompleksu osadowego ,,A’, wskazuje na występującą w tym czasie, paleomorlologię o typie paleodo-lin. Podobny układ reliefu na początku dewonu rejestrowały utwory old redu (rysunek 7), wypełniające obniżenia przed zasadniczą transgresją dewonu śród

kowego.

nr ^s '200(i