DSC07282

W dotychczasowych badaniach karbonu i dewonu tej ,/ęsc, przedgórza Karpat, spotykamy się z nielicz

Zr    l    ^S2cz^ch op„LL „Z.

ic/njch a zwłaszcza biostratygraficznych prac

l ^{P ekSOWych}- ^Wym'enić tu należy przede wszystkim prace dotyczące otworów Tarnawa 1 i Rajbrot 1 i 58], wierceń z rejonu Niepołomic-Wyciąży [8^] lub Otworu Gumniska 1 ([2] oraz pozycje literatury wymienione wyżej przy tym otworze).

_m,_lr\ nr.    lancii »>zszy-na-

kompleksu° C” w r, ^    ^kiastyc2ne

^P *    ” ^J°^{me D}«^blc*^a Krakowem

, ^Cf °^{ne 20stały w} c««ech otworach; Dębica 2 Równiki 5, Tarnawa 1 i Pogórska Wola 15 (rysunek 14). V> trzech pierwszych utwory te zostały przewier-

^{COne> 0Sł}^^aMc pod nimi utwory facji węglanowej kompleksu „B”.

L tu ory kompleksu „C" złożone są ze skał ilastych (iłowce, mułowce, łupki ilaste) ciemnych, bezwapni-stych z wkładkami jaśniejszych piaskowców, z bardzo liczną zwęgloną florą. W najniższej części zazwy-czaj graniczą one ostro (niezgodność?) z niżejległymi

Tarnów 19 (?) (rysunek 6 - P_ni^

_n3wa 1, Rajbrot 1 i _{2 (rysunek} $    ^Tar'

Tomas, Lipiec [72]); Gumniska 1 r ^J* ^{[W: 46]:} jewicz [20]; Zawiałowa [86]- GolnT⁰⁶* ^U ~^Gur’ W tym ostatnim otworze, wcdłu* ^ torów, w najniższej części u, ^{8 Wyimen}‘^on>’^ch au-ca nawet o ognije 12    ^fauna

wonem a karbonem. ^tJSC‘°^{Wym (strun}> ^mde-

Kompleks węglanowy „B” (rysunek 13) obejmuje zespół utworów złożonych z osadów o dominującym udziale tacji węglanowej. Utworom tym miejscami towarzyszą wkładki utworów ilasto-piaszczystych. wskazujących na wpływy facji kulmskiej. Kompleks węglanowy „B (rysunek 13) osiąga największą grubość w rejonie południowym (Tarnów - Tarnawa), gdzie przekracza 600 m (Gumniska 1) a nawet dochodzi prawie do 700 m (Rajbrot 2). W rejonie północnym (Mniszów - Grobla - Skalbmierz) maksymalna miąższość tego kompleksu wynosi około 600 m. Dalej na wschód w rejonie Zalesie - Mędrzechów - Nie-czajna Dolna 3 grubość tych osadów wyraźnie się zmniejsza, do około 350 m w Zalesiu i Żabcu 2 (nie przewiercone) i znacznie mniejszej miąższości w otworach występujących w brzeżnych częściach tego kompleksu.

Obszary, na których zaznaczają się duże miąższości tych utworów wskazują na ich pełniejszy rozwój i bardziej kompletny profil stratygraficzny (tumej niższy _ wizen wyższy). W strefie północno-wschodniej (rysunek 13), kompleks „B” tworzył się zapewne w znacznie krótszym przedziale czasowym (częściowo wizen niższy i być może najwyższa część wyższego turneju), co niewątpliwie miało wpływ na mniejszą (w stosunku do południowego i zachodniego obszaru; jego grubość. Na mniejszą w tym rejonie grubość osadów kompleksu węglanowego „B”, miała wpływ również erozja tych utworów, zaznaczająca się, być może, również przed kulmem (Podborze 10, Stroży-ska 5, Dębica 2).

artykuły

osadami węglanowymi kompleksu „B”.

W otworze lamawa 1 niezgodność ta przyjmowana jest przez Narkiewicza [58] na granicy węglanowego kompleksu litostratygraficznego „WZ” z kulmem (kla-styki). Wynika ona z erozji w tym otworze około 150 m najmłodszych osadów węglanowych, występujących w otworze Rajbrot 2. Utwory klastyczne z otworu Tarnawa 1 (rysunek 5, 9) uważane są za odpowiednik warstw zalaskich [7], wyróżnionych przez Kotasa [38] na obszarze Górnośląskiego Zagłębia Węglowego. Utworom tym przypisywany jest wiek wizenu górnego - niższej części namuru A [7, 76].

Największą miąższość utworów klastycznych kompleksu ,,C*’ (rysunek 14) w omawianym rejonie stwierdzono w otworze Tarnawa 1 (259 m) i Dębica 2 (178 m).

Utwory facji kulmskiej rozpoznane zostały najwcześniej w otworach Podborze 10 [12, 13, 29, 89, 92], Dębica 2 [15, 56], Jadowniki 5 [56] i Strożyska 5 [1]. W kilku wierceniach osady te stwierdzone zostały w rejonie Sędziszowa i Rzeszowa - Czudca [50].

W 1996 roku autor niniejszej pracy przyjmował, że kulm otworu Dębica 2 przedłuża się ku N\V łącząc się z kulmem otworu Podborze 10. Obecnie wydaje się bardziej prawdopodobne, że facja kulmska Dębicy 2 rozciąga się ku zachodowi wzdłuż strefy największej miąższości (rysunek 13, 14) osadów węglanowych. Miejscami jest to strefa z wpływami utworów facji kulmskiej. Dowodzi to, że kulm otworu Dębica 2 (lub jego wpływy w osadach wapiennych) przedłuża się na obszar Pogórskiej Woli — Gumnisk - Jadow-nik - Tarnawy (rysunek 14). Być może w strefie Tarnawa - Liplas - Grobla utwory te łączyły się pierwotnie, stanowiąc szeroki obszar z utworami kulmu (lub z ich wpływem), obejmujący pozbawiony dziśerozyj-nie tych utworów rejon Wyciąże -Niepołomice - Tusz-

2\2

nr 5 2006