DSCN2833

53

2.1.2. Zespoły spółgłosek

3) Spółgłoski sonome są wymawiane bezdźwięcznie między dwiema spółgłoskami w śródgłosie (a) oraz po spółgłosce w wygłosie (b). To ubezdź-więcznienie może doprowadzić do ich osłabienia i redukcji, np.:

a)    bezmyślny —* bezmyśny, zem 'ieślńik —$ źem 'ieśńik, iapyiko —*■ iapko,

pyći *■#* pći,

źarjjko \\źarnko —> źarko;

b)    motocykl —*■ motocyk, b ’iety. —» b ’iek, pśyńusy, —► pśyńus, reumatysm —* reumatys, symbol ’ism —* symbol ’is, męśćysn —> męśćys,

tśeba —* ćseba —► ćeba,

tsy —* esy —► ćy,

stselać    sćselać —> śćelać,

4) W Polsce południowo-zachodniej (zwłaszcza w Krakowie i okolicach) grupy ts, dź przekształcone w wyniku upodobnienia pod względem miejsca i sposobu artykulacji w ćs, Jpz ulegają uproszczeniu w c, f np.:

dzevo —> jyzevo —» %e\o, dzazga —> gzazga —* frazga, Indźci —* Anjyzei —*An%ei.

w szvbkiei, swobodnej wymowie mogą. ulegać uproszczeniom również