Zespoły yJaphd wis.
Znane i stosowane do tej pory silniki lotnicze można podzielić na tizyjzasadnicze grupy.
/ Pierwszą i zarazem najstarszą i najbardziej rozwinięta grupą są silniki służące do napędu śmigieł—tzw. silniki śmigłowej Druga grupa to silniki odrzutowe — przelotowe. Opanowanie produkcji silników tej grupy oraz dalsze ich doskonalenie 3 było niemal rewolucyjnym przewrotem w lotnictwieJ Trzecia grupa to silniki rakietowe. Silniki tej grupy wytwarzają największe moce, a czas ich działania ograniczają przede wszystkim zapasy zabieranego paliwa. Silniki śmigłowe dzielą się na tłokowe i turbinowe. Do chwili pojawienia się w eksploatacji silników turboodrzutowycł}i turbośmigłowych silniki tłokowe były powszechnie stosowanym napędem samolotów, a później i śmigłowców. W doskonaleniu lotniczych silników tłokowych niektóre z firn osiągnęły bardzo wysoki poziom techniczny, uwidaczniający się w dużej ekonomice (duża trwałość, małe zużycie paliwa) i korzystnych rozwiązaniach konstrukcyjnych (małe wymiary, mały ciężar konstrukcji przy jednoczesnej niezawodności pracy Ww okresach rhiędzynaprawczych)! Warto tu przytoczyć choćby takie tylko przykłady: masa jednostkowa współczesnych lotniczych silników fiokowych waha się od 0,48 kg/kW (silniki o dużej mocy) do 1,22 kg/kW (silniki o małej mocy), gdy tymczasem masa jednostkowa silnika używanego przez braci Wright (rok 1903) wynosiła 8,7 kg/kW. Jednostkowe zużycie paliwa współczesnych silników wynosi od 0,20 do 0,33 kg/kW x h. Okres do pierwszego remontu dla silników takich firm jak Lycoming czy Continental wynosi 2000 godzin.
[ Pokazana na rysunku 21 klasyfikacja silników w głównych grupach odpowiada zakresowi stosowalności do różnych grup statków powietrznych. Decydującym parametrem jest sprawność napędu, zależna od prędkości lotu(Z wykresów przedstawionych na rysunku 22 wynika, że zespół śmigło-silnik może osiągać maksymalną sprawność przy prędkościach lotu od 500 do 600 km/h-JDalsze zwiększenie prędkości lotu powoduje szybki spadek sprawności śmigła.. Fakt ten wyjaśniają rysunki 14i^^nat^je^sz^ciej osiąga prędkość dźwięku niż samolot, dlategowsamototach naddźwiękowych i tych, które latają z_ prędkościami bliskimi prędkości dźwięku stosuje się wyłącznie silniki odrzutowe tturbć^rzutowey NatomiasrtamTgdzie są wymagane prędkości znacznie przekraczające prędkość dźwięku, stosuje się silniki rakietowe (rys. 23). Przeprowadzono również pewien podział, jeśli idzie o moce. Ocenia się., że górną granicą mocy (ze względów technicznych) fiokowych silników lotniczych jest 3000 kW.