Niesteroidowe leki przeciwzapalne
Stan zapalny (inflammatio) jest nieswoistą reakcja obronną organizmu na różnego rodzaju bodźce fizyczne, chemiczne i biologiczne. Przyczyną występowania odczynów zapalnych mogą być czynniki zakaźne, reakcje immunologiczne, urazy mechaniczne, zmiany zwyrodnieniowe układu kostno-stawowego czy też proces nowotworowy.
Charakterystyczne etapyprocesu zapalnego to:
— przerwanie ciągłości naczyń włosowatych, co powoduje przechodzenie elementów morfotycznych z krwi do tkanek,
— migracja krwinek białych i makrofagów do miejsca gdzie toczy się proces zapalny
— uwalnianie w ognisku zapalnym tzw. mediatorów zapalenia m.in. histaminy, serotoniny, bradykininy
— uwalnianie mediatorów zapalenia syntetyzowanych de novo : enzymów lizosomalnych
z lizosomów komórek uszkodzonych przez makrofagi oraz metabolitów kwasu araćhidonowego.
i Cechy7 procesu zapalnego opisano bardzo dokładnie w czasach starożytnych.
Podana przez Celsusa (Celsus Aulus Comelius 53 p.n.e. -7 n.e.) charakterystyka stanu zapalnego w zasadzie nie uległa zmianie do dnia dzisiejszego:
> rubor — zaczerwienienie zależne od przekrwienia
> tumor - obrzmienie wywołane wysiękiem i naciekiem
> calor - wzrost temperatury w miejscu zapalenia spowodowany przekrwieniem i nasileniem
procesów metabolicznych
H dolor — ból spowodowany przez ucisk nerwów oraz działanie czynników biochemicznych zapalenia Galen (Galen Galenus Claudius 130 n.e. — 200 n.e.) do powyższego zespołu objawów dodał >functio-laesa - czyli upośledzenie czynności narządu objętego zapaleniem.
Badania z r.1962 (Sunę Bergstrom) udowodniły, iż za stan zapalny odpowiedzialne są metabolity kwasu araćhidonowego a korzystny mechanizm działania niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) wynika z hamowania działania enzymu cyklooksygenazy (Vane,i97i r.). należącego do kaskady kwasu araćhidonowego.
Stwierdzono, iż jest to działanie wspólne dla wielu leków, które nazwano niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi w przeciwieństwie do steroidowych leków przeciwzapalnych, które hamują uwalnianie kwasu araćhidonowego bezpośrednio z błon fosfolipidowych.
Kwas arachidonowy znajduje się w błonach fosfolipidowych wszystkich komórek organizmu za wyjątkiem krwinek czerwonych. Bodźce : mechaniczne, chemiczne, termiczne, humoralne, neurochemiczne lub zakażenia wirusowe i bakteryjne inicjują działanie fosfolipazy Aa, która uwalnia kwas arachidonowy z fosfolipidów Won komórkowych.
Metabolizm kwasu araćhidonowego odbywa się dwiema drogami poprzez:
cyklooksygenazę i lipooksygenazę.
W wyniku przemiany kwasu araćhidonowego powstają eikozanoidy (z gr. eikosi - dwadzieścia) : prostaglandyny (PG ), prostacykliny, tromboksan ( TX ) i leukotrieny ( LT ).
Prostaglandyny odgrywają fizjologicznie ważną rolę cytoprotekcyjną ale w miejscu zapalenia stają się stymulatorami procesu zapalnego.
H Obniżają próg pobudliwości receptorów odbierających i przekazujących ból,
tzw. nocyceptorów (lac.nocere-szkodzić), czyli nasilają bólotwórcze działanie histaminy, serotoniny i bradykininy czy bodźców mechanicznych.
Ta zmiana metaboliczna nie wywołuje bólu, lecz powoduje, że bodźce w normalnych warunkach podprogowe wywołują ból a więc hiperalgezję (przeczulicę).