mfb
nVrK acjam> i radami, jak jego podręcznikiem się posługiwać w róż--y'-n svi„—• . . ... ^
j^^^cjach dydaktycznych.
nn^ tendencją w unowocześnianiu podręczników konwencjonal-Jest ich "obudowywanie" różnego rodzaju materiałami audio-tzualnymj Jest to jedna z dróg tworzenia tzw. podręcznika audiowizualnego.
nych
Podręcznik "obudowany" i podręcznik audiowizualny
W procesie dydaktycznym poza podręcznikiem wykorzystywane są także i inne środki dydaktyczne. Ze względu na dominującą rolę podręcznika z założenia powinny one pełnić funkcję jego swoistej obudowy. Ze względu na charakter kontaktów ucznia z określonymi środkami dydaktycznymi (z podręcznikiem - stały, a innymi środkami - raczej sporadyczny) informacje przekazywane przez pozostałe środki nic powinny być sprzeczne z informacjami zawartymi w podręczniku. Nic można dopuścić, aby uczeń miał dylemat, którą informację uznać za prawdziwą - z podręcznika, przekazaną przez nauczyciela, czy też z materiałów pomocniczych. Jeśli nauczyciel stwierdzi rozbieżność powinien różnice te wskazać i dokładnie poinformować ucznia o powodach, które skłoniły go do ich wykorzystania.
Niedostosowanie innych środków dydaktycznych do wybranego podręcznika może mieć różny charakter (np. niejednakowa terminologia, odmienne sposoby opisu wybranych sytuacji, zjawisk lub urządzeń, odbiegająca konwencja prezentowanych przez te środki rysunków, schematów, symboli czy różne dane liczbowe). Tworzenie obudowy wybranego podręcznika innymi środkami dydaktycznymi wymaga ich selekcji, przynajmniej ze względu na wyżej wymienione kryteria. Dalszym, wartościowym i potrzebnym krokiem w kierunku wzbogacania obudowy jest samodzielne projektowanie i wykonywanie różnych środków dydaktycznych przez nauczycieli i uczniów (na miarę możliwości "warsztatowych"). Chodzi bowiem o wzbogacenie, poszerzenie i pogłębienie wiedzy, którą prezentuje wybrany podręcznik. Jest to także praktyczne wykorzystanie postulatów usprawiania podręczników konwencjonalnych.