Emblematy9

my, a tam gdad© go w M brak, wprowadzamy je w nawiasach kątowycj podobnie jak postępujemy przy korekturach i uzupełnieniach w tekstać] wiemy i w inskrypqjach.

Staramy się zachować interpunkcję dawnych przekazów, a zwłaszczl przyjętego za główną podstawę przekazu Muzy domowej. Nieznaczni] tylko, gdy było to konieczne, wprowadzamy modernizację.

W komentarzach zamieszczonych pod rycinami (pod tekstami, czasei dłuższymi, nie zawsze byłoby na nie, nawet na odmiany tekstu, miejsc* podajemy na wstępie konkordancję numerów emblematów u Zbigniew] Morsztyna (symbol „Mor.” i odpowiedni numer), u Ojca Kapucyna (syi boi „Cap.” i numer), a także w najbliższych źródłach kompilacyjnego zbioi Ojca Kapucyna, a więc np. w Amoris.,. Antipathia... (symbol: „Am. Ant.j i rzymską cyfrą księga, a arabską numer emblematu), w Pia desiderą Hugona („Hugo” i podobnie sygnowana księga oraz numerus curens) w Amoris Divini emblemata Ottona Vaeniusa (symbol „Vaenius II” w o* różnieniu od wczesnego zbioru autora: Amorum emblemata, a także ds lej odpowiednią cyfrą arabską numerus curens). Jako szczególnie ważne ze względu na uznaną przez nas za Morsztynową pracę uwzględniamy w konkordacji Amoris... effectus varii (symbol „Am. Ef. Var.” i odpowie* numerus curens). Pamiętajmy, iż obie wersje Mor sz ty nowych emblemal tów nawiązywały do tych samych czterdziestu kilku rycin oraz inskryp] cji, a i w subskrypcjach notowaliśmy pewne zbieżności i pokrewieństwa²⁷]

Objaśnienia najbardziej trudnych do zrozumienia wyrazów, zwłaszcz* tych, które mogą spowodować niezrozumienie tekstu (np. „kara” - mały wózek dwukołowy) i najmniej znanych postaci bądź realiów podajemy m końcu książki po rycinach i tekstach. Na końcu książki podajemy tei| wykaz skrótów stosowanych w tekstach Zbigniewa Morsztyna i w komen-i tarzach krytycznych (zamieszczanych pod rycinami), odnoszących się dc ksiąg Starego i Nowego Testamentu.

W pracy nad tomem korzystaliśmy z doświadczeń poprzednich wydań;] z pionierskiej, choć skażonej wieloma pomyłkami edycji Jana Diirra-DuH skiego, najwięcej z Wyboru pism poety-arianina w serii „Biblioteki Narodowej” (1975) w opracowaniu współautora niniejszego wydania, z anto«i logii polskiej poezji metafizycznej epoki baroku w opracowaniu Krzysztof fa Mrowcewicza. Miło wspominamy nasze rozmowy z profesorem Karełei Portemanem z Lowanium, wybitnym znawcą emblematyki XVII wieku,* przede wszystkim niderlandzkiej.

Graficznie książkę tę, podobnie jak poprzednie dwa tomy serii, poświę-J cone: 1. polskiej wersji emblematów Jacoba Catsa (1999); 2. Miłości Bo-j

²⁷ Por. wstęp do: Miłości Boskiej i Ludzkiej skutki różne..., s. 12-13, a także s. 14-1&.*

ikiult l> udzkiej skutkom różnym z wczesnymi subskrypcjami polskimi liŚPR prawdopodobnie Zbigniewa Morsztyna (2000) opracował Dariusz ydfliki. Przy konstrukcji karty tytułowej posłużono się ramką przejętą | fmryHkich edycji Les Emblemes... Ojca Kapucyna, do której wpisano ty-lut niniejszej książki.

XIX