wartość JtiLtJ emulgatorów w zakresie od 3 do 8. Mieszanina 1:1 (Tween-Span) daje ostatecznie wartość HLB równą 10 i większą, co jest pożądane w emulsjach o/w, lecz za wysokie w emulsjach w/o.
:.-nl
ad
50.0 q.s. q.s.
40.0
120,0
a
■
'C-f
■ i ; ■■
Zgodnie z poprzednimi założeniami całkowita ilość emulgatora wynosi 5%, czyli 6 g. Ponieważ jest to emulsja do użytku wewnętrznego, sporządzona emulsja powinna być emulsją typu o/w.
„Żądane” HLB potrzebne do zemulgowania parafiny w emulsji o/w wynosi 12 (wg tab. 27). Span 60 HLB = 4,7, Tween 40, HLB * = 15,6 (tab. 26).
15,6
7,3
cz. Tweenu 40
12,0
4,7
3,6
cz. Spanu 60
razem
10,9
Jeżeli na 10,9 cz. mieszaniny emulgatorów potrzeba 7,3 cz. Tweenu 40, to na 6 cz. emulgatora potrzeba 4,02 cz. Tweenu 40 % (= 67%) i 1,98 cz. Spanu 60, zgodnie z poniższą proporcją:
10,9
6,0
3,6
x
x= 1,98 cz. Spanu 60 (= 33%)
Obliczanie wartości HLB mieszaniny emulgatorów
33% x 4,7 = 1,55 67% x 15,6 = 10,45
HLB = 12,00 lub
0,67 x 15,6 + 0,33 x 4,7 =12
Należy rozpuścić lub rozproszyć na ciepło obydwa emulgatory w fazie olejowej, dodać fazę wodną o tej samej temperaturze i emulgować mieszadłem. Jeżeli w skład recepty wchodzą składniki stałe, to emulsja powinna być wykonywana w moździerzu. Wtedy są możliwe dwa sposoby: albo sporządzić emulsję jak wyżej, a następnie dodawać ją stopniowo, rozcierając do składników stałych w moździerzu, lub do składników stałych dodaVać fazę olejową z dodanymi emulgatorami i rozcierać, po czym stćpniowo dodawać fazę wodną, energicznie ucierając.
Niejonowe emulgatory nie powodują zwiększania lepkości, jak to ma miejsce w przypadku gumy arabskiej. Dlatego często w emulsjach do użytku wewnętrznego stosuje si*. dodatek syropu w celu zwiększenia lepkości emulsji i tym samyia jej trwałości.
Wszystkie emulsje (jako układy rozproszone) pCwinny być oznaczone napisem: „Zmieszać przed użyciem”.
Emulsje do użytku zewnętrznego powinny mieć etykietę: „Do użytku zewnętrznego”.
/
199