Ocena zdolności kredytowej i pozycji rynkowej przedsiębiorstwa
nomicznych - zobiektywizowanych, jak i personalnych, których ocena zawiera więcej elementów subiektywnych (manipulowanych).
Tablica 6.1. Kryteria oceny zdolności kredytowej banków
niemieckich
Rodzaj kryterium oceny |
Waga kryterium (%) |
Analiza bilansu |
26,7 |
Pozycja rynkowa przedsiębiorstwa |
22,3 |
Zabezpieczenie kredytu (perspektywy | |
rozwojowej branży) |
21,0 |
Zdolności menedżerskie |
11,6 |
Dotychczasowa współpraca z bankiem |
9,5 |
System organizacji i kontroli w przedsiębiorstwie |
6,4 |
Stosunki społeczne, sytuacja na rynku pracy |
2,3 |
Pozostałe czynniki |
0,2 |
Źródło: E. Pricwasscr - Bankbctriebslchrc, Oldenbourgh, Munch-Wien 1992,
s. 362.
Zakres subiektywizacji ocen zależy też od rodzaju i źródła pozyskiwanych przez bank informacji o kredytobiorcy i uwarunkowaniach jego działalności. W praktyce banków zachodnich wykorzystuje się do tego celu następujące dokumenty i dane liczbowe:
- ostatnie bilanse roczne oraz rachunki wyników (z trzech lat), łącznie z objaśnieniami; stosownie do wymagań stawianych poszczególnym formom prawnym jednostek gospodarczych, powinny one być zweryfikowane przez biegłych księgowych i zatwierdzone przez organy skarbowe;
- stan zadłużenia oraz bilans przejściowy w momencie przedkładania wniosku kredytowego;
- raporty biegłych księgowych oraz ekspertów jeżeli są wymagane;
- dokumenty uprawniające do prowadzenia działalności gospodarczej oraz wyciągi z rejestrów handlowych, ksiąg wieczystych, urzędowych spisów nieruchomości dla celów podatkowych itp.;
- dane dotyczące trendów w zakresie obrotów, pakietu zamówień (kontaktów), działalności inwestycyjnej;
- plany finansowe, jeśli to możliwe, na okres objęty kredytowaniem lub co najmniej na następne miesiące po złożeniu wniosku kredytowego;
- zestaw możliwych do zaakceptowania zabezpieczeń kredytu.
Jak wykazuje praktyka banków krajów zachodnich, w odniesieniu do przedsiębiorstw kredytobiorców najważniejszym kryterium decyzyjnym jest kompleksowa analiza wskaźnikowa: wskaźników rentowności, cash-flow, stopnia zadłużenia i płynności finansowej. Są to więc elementy składowe tzw. ekonomicznej zdolności kredytowej (wiarygodności ekonomicznej). Wchodzą tu w grę:
- ocena statyczna, opierająca się na bieżącej i przyszłej sytuacji ekonomiczno - finansowej (do momentu dokonania oceny);
- ocena dynamiczna, odnosząca się do perspektyw ekonomicznych (co najmniej w okresie kredytowania).
Jest oczywiste, że analiza odnosząca się do oceny dynamicznej zdolności kredytowej jest bardziej złożona niż ocena przeszłości (statyczna). Wynika to z subiektywizmu i niepewności zestawień prognoz finansowych oraz uwarunkowań ekonomicznych i systemowych działalności kredytobiorcy w perspektywie czasowej. O ile bowiem ocena statyczna może być zweryfikowana na podstawie zatwierdzonej sprawozdawczości finansowej, o tyle podczas oceny dynamicznej (np. płynności finansowej) konieczne jest posługiwanie się zestawieniami finansowymi zawartymi w biznes planie kredytobiorcy. Te ostatnie stanowią zaś zawsze wypadkową przyjętych na wstępie budowy biznes planu założeń prognostycznych dotyczących parametrów finansowych typu: cen, stóp procentowych, tempa inflacji, stóp oprocentowania, tempa wzrostu produkcji, kosztów jednostkowych itp. Właśnie rzetelność i realność tych prognoz finansowych przesądza o wiarygodności podstaw oceny dynamicznej zdolności kredytowej. W konsekwencji weryfikacja przyjętych w biznes planie założeń prognostycznych (parametrów ekonomiczno - finansowych) powinna stanowić punkt wyjścia dla ocen przyszłej wypłacalności kredytobiorcy. Gwarancją wypłacalności kredytobiorcy nie mogą być bowiem jedynie przyjęte formy prawnego zabezpieczenia kredytu, lecz wiarygodność ekonomiczna, wynikająca przede wszystkim z pogłębionej oceny sytuacji ekonomiczno - finansowej kredytobiorcy. Stwierdzenia tego nie należy rozumieć jako podważenia celowości stosowania prawnych sposobów zabezpieczenia kredytu. Chodzi tu jedynie o zaakceptowanie pierwszorzędnej roli w decyzjach kredytowych oceny statycznej i dynamicznej zdolności kredytowej, którym wspomagającym instrumentem realizacji ryzyka może być system zabezpieczeń prawnych, a nie na odwrót, tj. gdy przyjęcie określonych form i wartości zabezpieczeń faktycznie zastępuje ocenę ekonomicznej zdolności kredytowej.
235