Ocena zdolności kredytowej i pozycji rynkowej przedsiębiorstwa
Pełna, szczegółowa ocena ekonomicznej zdolności kredytowej - tak w przekroju statycznym, jak i dynamicznym, z wykorzystaniem analizy wskaźnikowej oraz analizy czynników nie w pełni mierzalnych (np. perspektywy rozwojowe branży i danej jednostki, pozycja rynkowa, zdolności menedżerskie zarządu) - dokonywana jest zazwyczaj w odniesieniu do zindywidualizowanych, znaczących wielkości środków bankowych.
W celu ilustracji sposobów redukcji indywidualnego ryzyka kredytowego przedstawiamy niektóre elementy systemów szacowania ryzyka kredytowego oraz klasyfikacji kredytobiorców pod kątem tego ryzyka, wykorzystywane przez instytucje finansowe i banki zachodnie.
System szacowania ryzyka kredytowego stosowany przez Price Waterhouse jest dwuczęściowy i odnosi się do ryzyka operacyjnego i ryzyka finansowego. Ocena ryzyka dotyczącego działalności kredytobiorcy ma charakter ringowy i polega na analizowaniu następujących elementów:
- Otoczenie zewnętrzne klienta (informacje i analizy z zakresu: kraju, sektorów rynku i dziedzin działalności klienta, jego udziału w rynku, usytuowania geograficznego, produktu/usługi, odbiorców, dostawców, projekcji sytuacji ekonomiczno - finansowej),
- Jakość zarządzania firmą (kwalifikacje, umiejętność i doświadczenie kadr menedżerskich, ich wiek, stan zdrowia, problemy sukcesji na stanowiskach kierowniczych, kompetencje i realizm w działaniu, udziały w akcjach firmy, kontrola finansowa),
- Charakter stosunków z kredytobiorcą ( długość okresu współpracy z bankiem, siła związków z klientem, obsługa rachunków bieżących i kredytowych w ostatnich latach),
- Elementy wniosku kredytowego (cele i rodzaje kredytu, kwota, termin zapadalności, wielkość udziału własnego kredytobiorcy w przedsięwzięciu, stopa oprocentowania, prowizja, zabezpieczenie).
Z kolei ryzyko finansowe jest szacowane na podstawie skwantyfi-kowanej analizy finansowej trzech grup wskaźników:
- rentowności;
- cash-flow;
- zadłużenia (gearing - przekładnia).
Ocena tych wskaźników (trendy i tendencje) dokonywana jest na tle średnich wartości z okresu 3-5 lat w odpowiednim sektorze gospodarki, w którym działa klient banku.
Zbiorczy, dwuwymiarowy system ryzyka kredytowego wg Price Waterhouse stanowi wypadkową ocen ryzyka operacyjnego oraz finansowego i obejmuje sześć następujących kategorii:
1. Najwyższa jakość inwestycyjna.
2. Jakość najwyższa.
3. Jakość zadowalająca.
4. Jakość wymagająca obserwacji.
5. Jakość wątpliwa.
6. Jakość zła.
W praktyce banków amerykańskich - choć nie tylko - spotyka się jeszcze bardziej rozbudowane skale kategorii ryzyka kredytowego: ośmio-, dziesięcio-, a nawet dwunastostopniowe. Jako przykład może posłużyć klasyfikacja kredytów jednego z banków amerykańskich, która jest skorelowana z systemem oceny Moody’s i Standard & Poors. Zawiera ona następujące kategorie:
Kategoria 1. Kredyt charakteryzuje się doskonałą zdolnością do obsługi długu (kapitał wraz z odsetkami) oraz niskim ryzykiem. Pa-
Kredyty długoterminowe (powyżej roku) o klasyfikacji: | |
Standard & Poors |
Moody’s |
AAA |
Aaa |
AA |
Aa |
Kredyty krótkoterminowe (do roku) o klasyfikacji: | |
Standard & Poors |
Moody’s |
A-l |
P-l |
bądź klasyfikowane jako Aa. AA lub wyżej |
Kategoria 2. Kredyt charakteryzuje się znaczną zdolnością do obsługi długu. Jest zgodny z polityką kredytową i wymaganiami regulaminowymi banku, choć nieco bardziej niż kategoria 1 zdeterminowany uwarunkowaniami ekonomicznymi i ich zmianami,
Kredyty długoterminowe o klasyfikacji: | |
Standard & Poors |
Moody\s |
A |
A |
Kredyty krótkoterminowe o klasyfikacji: | |
Standard & Poors |
Moody’s |
A-2 |
P-2 |
lub sklasyfikowane do grupy A |