J»"»—
tach może być na równi oceniany z projektem przynoszącym zyski w późniejszym okresie. Jednakże w takiej sytuacji projekt pierwszy powinien być preferowany. Taka sytuacja występuje w powyższym przykładzie. W celu uniknięcia niejasnej odpowiedzi należy posłużyć się techniką oceny wartości pieniądza w czasie wraz z dyskontowanym cash flow. Jest ona szczególnie potrzebna, gdy wskaźniki inflacji i stopy procentowej są wysokie.
Do metod dyskontowych należą:
- metoda wartości zaktualizowanej netto (Net Present Value - NPV),
- metoda wewnętrznej stopy zwrotu (Internat Ratę Of Return - IRR).
Metody dyskontowe pozwalają na najbardziej precyzyjną ocenę przedsięwzięć inwestycyjnych, ponieważ uwzględnią wartość pieniądza w czasie. Przykładowo: 100 zł dzisiaj jest warte więcej, niż jutro. Subiektywna preferencja aktualnego wydatkowania pieniędzy jest całkiem racjonalna i wynika ze wzrostu kosztu produktów wraz z inflacją. Metody dyskontowe mimo, że pozwalają porównać projekty z różnymi wydatkami inwestycyjnymi i różnymi cash flow, to jednak precyzja tej oceny zależy od dokładności prognozowania cash flows i trafności przewidywania stóp procentowych. Stopa procentowa jest ceną pieniądza, jaką skłonny jest zapłacić biorca i za jaką dawca jest skłonny zrezygnować z dysponowania swoim pieniądzem. Poziom stopy procentowej (podobnie jak ceny towarów i usług) ulega wahaniom w czasie. Czynniki określające poziom stopy procentowej zostały bliżej scharakteryzowane w rozdziale II.
Wartość zaktualizowana netto (Net Present Value - NPV)
Metoda wartości zaktualizowanej netto oparta jest na obecnej wartości wpływów i wydatków pieniężnych związanych z realizacją ocenianego projektu rozwojowego. NPV stanowi sumę zdyskontowanych oddzielnie dla każdego roku przepływów pieniężnych, zrealizowanych w całym okresie objętym rachunkiem, przy stałym poziomie stopy procentowej. W przypadku, gdy cash flow jest rejestrowany od początkowej daty projektu, to przyjmuje się, że efekt inflacyjny występuje w końcu roku rozpoczęcia projektu lub na początku kolejnego roku i stąd cash flow w pierwszym roku ma wartość bieżącą. Przy zerowej stopie dyskontowej (r = 0), współczynnik dyskonta wynosi 1;
Do obliczenia NPV wykorzystać można następujące formuły:
NPV = C0+ —
1 +r
NPV = ^CF, xDFt (2)
1=0
NPV =
C0
(3)
Cćw/i /fow = wpływy - wydatki
Należy pamiętać, że C0jest przepływem pieniądza w okresie / = 0 (to znaczy, dzisiaj), zwykle przyjmuje wartość ujemną. Innymi słowy, C0 jest inwestycją i dlatego jest wypływem pieniądza. W analizowanym przykładzie C0 = 30 000 zł.
Współczynnik dyskonta (discount factor) jest wyprowadzany ze wzoru odwrotności procentu złożonego, mianowicie:
1
gdzie:
DFk n - współczynnik dyskonta
r - przewidywana stopa procentowa (stopa dyskontowa)
n - liczba lat
Powyższy wzór podano w celu zrozumienia omawianej metody, lecz w praktyce jej stosowania pomija się go, z uwagi na istniejące tabele z obliczonymi współczynnikami dyskonta dla różnych stóp procentowych i różnej liczby lat. Przykłady zastosowań współczynników zawiera tablica 10.1. i dalsze.
Wartość zaktualizowana netto informuje, o ile zmieni się wartość przedsiębiorstwa z tytułu realizowanego projektu. Oceniane przedsięwzięcie jest opłacalne, gdy NPV > 0. W przypadku rangowania (selekcji) projektów, najwyższe preferencje pozyskuje projekt z najwyższą wartością NPV.
W praktyce możliwe są trzy przedziały wartości NPV, a mianowicie:
369