Ibn Arabi2

podróż nocą z meczetu Al-Haram¹² do meczetu Al-Aqsa, miejsca wieczności¹³.

Dzięki niech będą Bogu za to, co poprzedziło jego chwałę! Sługa podziękował Panu w imię miłości czystej, a nie miłości egoistycznej, która przemija¹⁴.

2    Błogosławiony niech będzie Pierwszy założyciel¹⁵, który był i który nie jest. Pojawił się, lecz nie pokazał się. Został stworzony jako jedyny, który nie dzieli się w słowach Najwyższego: nic nie jest do niego podobne¹⁶.

Jest jedynym wiedzącym i symbolem wyższym. Jego powstanie objawia się w zwierciadle istoty, lecz on się z nią nie łączy ani też nie oddziela się od niej. Gdy ukazał się przed nim obraz modelu, uwierzył w niego i przyjął go. Następnie dał mu w posiadanie ster królestwa i poddał się. A zatem słowa, że ty jesteś bytem najszlachetniejszym, największą świątynią, miejscem Abrahama, kamieniem, ukochanym miejscem oraz tajemnicą, która znajduje się w Zamzam¹⁷, oznaczają, że jeśli ktoś pił wodę ze źródła, jest w stanie pojąć jego sekret. Nawiązanie do tego za pomocą zdania: „wierzący jest zwierciadłem swojego brata”, oznacza: niech patrzy na to, co zobaczył w zwierciadle i niech zachowa tajemnicę. Niech Bóg chroni jego rodzinę oraz nieskalanych towarzyszy¹⁸.

3    Moim celem była grupa mistyków¹⁹, którzy przeżywają uniesienia duchowe, osiągają stacje mistyczne, zdobywając tajemnice boskie i wyższe stopnie świętych. Te wszystkie stany zostały opisane w księdze

■ Świątynia Al-Ka'by w Mekce.

¹³    Meczet Al-Aqsa w Jerozolimie, por. Kor. XVII/I.

¹⁴    Autor mówi w oryginale: podziękowanie z lam, a nie z ya. Litera lam oznacza osobę kochaną. Lam otrzymuje miłość jako kochany, ale jednocześnie ofiarowuje swoją miłość. Litera ya natomiast oznacza posiadanie, a dla Ibn 'Arablego wiąże się z miłością egoistyczną.

¹⁵    MubdT - Pierwszy założyciel, oznacza w terminologii Ibn 'Arablego Intelekt Pierwszy.

¹⁶    Słowa tradycji.

¹⁷    Zamzam jest cudownym źródłem w Mekce. Te wszystkie określenia stanowią, zdaniem autora, epitety Intelektu Pierwszego. Największa świątynia symbolizuje Al-Ka'bę, której budowniczym miał być Abraham i jego syn Izmael. Miejsce Abrahama to niewielki kamień znajdujący się na dziedzińcu Al-Ka'by. Ukochane miejsce jest miejscem w Al-Ka'bie, gdzie zatrzymuje się podczas pielgrzymki wierny.

¹⁸    Słowa tradycji.

¹⁹    Autor używa określenia sufi, a więc mistyk muzułmański.

podzielonej na rozdziały, a nazwanej Księgą o podróży nocnej do najbardziej | szlachetnego miejsca lub określanej także jako Krótki opis podróży ze świata * ludzkiego do świata boskiego.

4    W tej księdze wyjaśniam, jak pojawia się substancja rzeczy po- I przez obnażenie szat przed ludźmi posiadającymi inteligencję i przeży- | wającymi wizje, a także jak ujawnia się sprawa niezwykła polegająca na zerwaniu najwyższej zasłony. Wspominam również nazwy niektórych stanów aż do miejsca, o jakim się nie mówi i które nie może być odkry- ' te przez intuicję ani też w stanie wewnętrznym.

5    Jest to uniesienie dusz przodków, dróg proroków i posłańców. | Jest to uniesienie dusz, a nie ciał. To uniesienie tajemnic, a nie wznoszenie się polegające na pokonywaniu przeszkód. Jest to wizja duszy, I a nie widzenie na własne oczy. To drogi wiedzy poprzez doświadczanie ’ i sprawdzanie, a nie drogi służące do pokonywania odległości. Jest to “ uniesienie się do nieba, a nie przeniesienie się do konkretnego miejsca * na ziemi.

6    Opisałem te stany w formie prozy i poezji, nadając im symbo- ) liczną lub prostą postać. Opatrzyłem zdania rymem, aby ułatwić zapa- , miętanie. Opisałem drogę i wyjaśniłem przeżycia. Nawiązałem do tego, ¹ jak przyjmować z przekonaniem wszystkie tajemnice. Opisałem także poufne spotkanie²⁰, wykorzystując liczne wyrażenia. I oto rozpoczynam, powierzam się Bogu i On mnie poprowadzi.

I

i

II. Podróż serca

7 Salik²¹ powiedział: Opuściłem Andaluzję, kierując się w stronę ¹ Jerozolimy²². Islam był moim wierzchowcem, wysiłek wewnętrzny po- ’ słaniem, a nadzieja w Bogu stanowiła moje pożywienie. Powędrowałem |

²⁰    Poufne spotkanie jest dla Ibn 'Arabiego wizją Boga.

²¹    Salik - ten, kto wędruje prostą drogą. Tu: mistyk posiadający drugi stopień ‘ wtajemniczenia, ponieważ mistyk rozpoczynający swoją wędrówkę nazywa się murid. . Rozdział drugi wprowadza nas w realia tej wędrówki. Autor przedstawia swojego bohatera salika i łatwo się domyśleć, że pod tą postacią kryje się sam Ibn 'Arabl. Salik I opuszcza Andaluzję, by udać się do Jerozolimy. Po drodze spotyka młodzieńca o wyjąt- | kowej inteligencji, który zaczyna wyjaśniać mu pewne tajemnice istnienia, zachęcając jednocześnie do kontynuowania drogi ku Prawdzie. Ta Prawda ukryta w niebie tkwi także w sercu sdlika, lecz chcąc ją dostrzec, należy odkryć zasłonę.

²²    W oryginale występuje wyrażenie bayt al-muqaddas, co oznacza Jerozolimę.