Image 127

Rozpatrzmy sytuację przedsiębiorstwa, które dokonuje wydatków na rekla swojego produktu, w efekcie czego krzywa popytu na produkt firmy przesi się w prawo (wykres 125)

Popyt na produkt przedsiębiorstwa wyznacza linia D, której towarzyszy odpowiednia krzywa przychodu marginalnego PM_p.

Koszty produkcji, uwzględniające dotychczasowe nakłady na reklamę, dane są w postaci krzywych KM i KCP. Punkt E wyznacza równowagę przedsiębiorstwa, które produkując wielkość Q_e i sprzedając ją po cenie P_e osiąga maksymalny zysk dodatni: (P_e > KCP) - obszar P_eADE.

Przedsiębiorstwo decyduje się zwiększyć wydatki na reklamę. W rezultacie przeprowadzonej kampanii reklamowej popyt na produkt firmy przesuwa się do D’, natomiast przychód marginalny do PM’_p. Równocześnie wzrastają koszty produkcji, powiększone o dodatkowe wydatki związane z reklamą. Krzywe kosztów przesuwają się w górę z KM do KM’ oraz z KCP do KCP’.

Równowaga przedsiębiorstwa znajduje się obecnie w punkcie E’ (KM’ = P&V - przedsiębiorstwo realizuje dodatni zysk maksymalny (obszar P_eBCE) wytwarzając wielkoś Q’_e i sprzedając ją po cenie P_e.

Zauważmy, że w wyniku zwiększenia nakładów na reklamę nastąpił przyrost zysku przedsiębiorstwa: AZ = P_eBCE - P_eADE = ABCD.

Zwiększenie zysku nie wymaga w tym wypadku zmiany ceny sprzedaży produktów - zarówno wielkość produkcji Q_e jak i Q_e, są realizowane po tej samej cenie P_e-

W podobny sposób można analizować wpływ zmian jakości produktów na popyt, cenę i zyski przedsiębiorstwa.

jeżeli w wyniku poprawy jakości produktów lub przedsięwzięć promocyjno--reklamowych krzywa popytu przesunie się w prawo, wówczas przedsiębiorstwo może osiągnąć większe zyski nie zmieniając ceny sprzedaży.

PODSUMOWANIE

1.    Model konkurencji monopolistycznej łączy ze sobą elementy rynku doskonale konkurencyjnego i monopolu pełnego. Na rynku konkurencji monopolistycznej liczni producenci oferują kupującym zróżnicowane produkty, będące w stosunku do siebie bliskimi substytutami.

2.    Przedsiębiorstwo działające w ramach konkurencji monopolistycznej spotyka się dwiema krzywymi popytu w zależności od tego, czy w odpowiedzi na zmianę ceny produktów przedsiębiorstwa konkurenci zmienią ceny swoich produktów.

3.    W wypadku odpowiedniej reakcji konkurentów krzywa popytu na produkty przedsiębiorstwa załamuje się. Spadek (wzrost) sprzedaży produktów przedsiębiorstwa jest większy (mniejszy) - wynika bowiem ze wzrostu (spadku) ceny, a także przesunięcia się zakupów części konsumentów na produkty konkurentów.

4.    Uwzględniając obydwie krzywe popytu oraz krzywe kosztów produkcji w charakterystycznej formie litery U, przedsiębiorstwo dopasowuje cenę lub wielkość produkcji tak długo, dopóki nie osiągnie równowagi. Cena równowagi oraz odpowiadająca jej wielkość sprzedaży zapewniają przedsiębiorstwu zysk maksymalny.

5.    W długim okresie czasu przedsiębiorstwo konkurencji monopolistycznej osiąga równowagę wówczas, kiedy zyski przedsiębiorstwa oraz przedsiębiorstw konkurencyjnych są zerowe.

6.    W modelu konkurencji monopolistycznej uwzględnia się możliwość wpływu przedsiębiorstwa na krzywą popytu. Przedsiębiorstwo dąży do przesunięcia krzywej popytu w prawo, wykorzystując do tego celu reklamę oraz zróżnicowanie produktów pod względem jakości.

⁹- Wyższa cena i mniejsza oferta przedsiębiorstwa konkurencji monopolistycznej jest rekompensowana przez zróżnicowanie oferty. Kupujący mają większe możliwości zaspokojenia swoich zróżnicowanych potrzeb.

255