Image 53

w górę. Linia budżetu obraca się wokół osi wyznaczonej przez punkt DP/P_x na osi odciętych.

PODSUMOWANIE

1.    Konsument jest suwerennym podmiotem gospodarczym podejmującym decyzje odnośnie konsumpcji w oparciu o własne preferencje oraz istniejące ograniczenia zasobowe.

2.    Podstawą teorii zachowania się konsumenta są następujące założenia: wybory konsumenta zgodne są z jego własnym interesem, konsument dokonuje wyboru między alternatywami konsumpcji w oparciu o dostępne informacje, istnieje możliwość substytucji dóbr w procesach wyboru konsumenta.

3.    Ważną kategorią wyjaśniającą prawidłowość zachowania sie konsumenta

jest użyteczność dóbr, która wyraża poziom zadowolenia (satysfakcji) konsumenta z konsumpcji.    ;

4.    Krzywa użyteczności całkowitej rośnie w miarę zwiększania ilości konsumowanego dobra jednakże jej przyrosty są coraz mniejsze. Wynika to z istnienia prawidłowości malejącej użyteczności marginalnej.

5.    Mierzenie użyteczności jest arbitralne i dlatego nie można udowodnić istnienia powyższej prawidłowości.    3

6.    Podstawą współczesnej teorii wyborów konsumenta jest uprządkowany system preferencji odnośnie kombinacji konsumowanych dóbr.

7.    Do najważniejszych założeń dotyczących preferencji konsumenta należą: założenie kompletności preferencji, założenie przechodniości preferencji oraz założenie nienasyconości zadowolenia konsumenta.

8.    Główną kategorią współczesnej analizy zachowania się konsumenta jest krzywa obojętności konsumenta.

9.    Krzywe obojętności posiadają następujące właściwości: nachylenie krzywych jest negatywne i są wypukłe w stosunku do początku układu, krzywe obojętności nie mogą przecinać się, krzywych obojętności jest nieskończenie wiele.

10.    Krzywe obojętności charakteryzują się spadkową tendencją marginalnej stopy substytucji dobra X przez dobro Y (MSSJ. Im większa jest konsumpcja dobra X, tym mniejsze ilości dobra Y konsument skłonny jest poświęcić na skonsumowanie dodatkowej jednostki dobra X.

11.    Biorąc pod uwagę preferencje, konsument zawsze woli znaleźć się na wyższej krzywej obojętności bowiem zapewia mu to większe rozmiary konsumpcji obydwu dóbr

12.    Ograniczenia obiektywne w postaci dochodu konsumenta oraz cen rynkowych dóbr wyznaczają kombinacje konsumpcji możliwe do osiągnięcia.

13.    Ograniczenia wyborów konsumenta można przedstawić w postaci linii budżetowej konsumenta. Nachylenie linii budżetowej jest równe ujemnej relacji ceny dobra X do ceny dobra Y i wskazuje na możliwy do osiągnięcia stosunek, w jakim dobro X może być wymienione na dobro Y.

14.    Optimum konsumenta znajduje się w punkcie styczności linii budżetowej z najwyżej położoną krzywą obojętności. Jest to jedyny punkt, w którym marginalna stopa substytucji równa się relacji cen dóbr X i Y : MSS^ = P/P_y.

15.    Zmiany dochodów konsumenta oraz zmiany cen dóbr przesuwają linię budżetową w górę lub w dół.

107