Image00003 (2)

I Dystrofia. miotonia i zaburzenia wielonarodowe składają się na obraz kliniczny

a) miotomii Thomsena h) miotomii Beckera ;

c)    dystrofii Duchcnhe'3

•    d) dystrofii miotonicznej

e) zapalenia wiełomięśniowego

2.    Choroba Parkinsona jest zaburzeniem układu pozapiramidowego o charakterze:

a)    hiperkinetycznda hipotonicznym •

b)    hiperkinetyczno -móżdżkowym

•    c) hipokinetyczno -

hipertonicznym

d)    hipokinetyczno-móżdżkowym

e)    normokinetyczno-hipotonicznym

3.    Najpewniej przełom miasteniczny od cholinergicznego można odróżnić po

•    a) wyniku próby tensiłonowej

b)    ciężkości stanu chorego

c)    występowaniu zaburzeń oddychania

d)    występowaniu zaburzeń połykania

e)    nieobecności odruchów skokowych

4.    W leczeniu napadu klasterowego bólu głowy stosuje się

•    a) tryptany parcntcralnic

b)    paracctamol. NLPZw odpowiednio dużych dawkach

c)    metamizol, indomelacynę

d)    lii, werapamil

e)    sterydy i.v., ASA

5.    Typowymi objawami zespołu Hakima

a)    Mioklonie, otępienie, ataksja

b)    Otępienie, napady padaczkowe, mioklonie

C) Zaburzenia widzenia, napady padaczkowe, mioklonie

•    d) Otępienie, zaburzenia chodu,

zaburzenia zwieraczy e) Zaburzenia zwieraczy, polineuropatia. impotencja

6. W przesiewowej diagnostyce otępień stosuje się:

• a) Krótką Skalę Oceny Stanu Psychicznego

b)    Skalę Kemohana

c)    MRI głowy

d)    Oznaczanie poziomu prolaktyny

c) Żadne z wyżej wymienionych

7. Udar krwotoczny:

a)    jest częstszy od udaru niedokrwiennego

b)    jest zawsze przyczyną cięższego stanu klinicznego chorego niż w udarze niedokrwiennym

• c) obrazuje się natychmiast w CT jako ognisko hyperdensyjne

d)    w 50% wymaga leczenia operacyjnego

e)    dotyczy najczęściej móżdżku

8.    Zespół Guillain-Barre jest:

a) przewlekłą polineuropatią zapałno-dcmiclinizacyjną

•    b) ostra polineuropatią zapalno-

demielinizacyjną

c)    przewlekłą polineuropatia paranotworową

d)    ostrą polineuropatią z niedoboru wit. BI

e)    żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa

9.    W leczeniu spastyczności w przebiegu stwardnienia rozsianego nie stasuje się:

a)    tizanidyny

b)    baelofenu

c)    tetrazepamu

d)    tolpcrizonu

•    e) metamizolu

10.    Immunoglobuliny stosuje się w terapii

a)    stwardnienia rozsianego

b)    miastenii

c)    zespołu Guillain-Barre

d)    zapalenia mielomięśniowego

•    e) wszystkich wymienionych