42
3.2.3. OZNACZANIE pH WODY METODĄ POTENCJOMETRYCZNĄ
Oznaczenie pH wody metodą potencjometryczną polega na pomiarze siły elektromotorycznej ogniwa składającego się z elektrody roboczej, elektrody pomocniczej i badanego roztworu. Ogniwo to można przedstawić według schematu pokazanego na rysunku 3.1.
Rys. 3.1. Schemat pomiaru pH
Zmierzona siła elektromotoryczna tego układu E pozwala na podstawie wzoru Nemsta (3.11) obliczyć stężenie jonów wodorowych lub pH badanego roztworu.
Ev = Ear +
RT
ln
[Utl]
zF [Red]
(3.11)
gdzie:
F 0
R
F
T
z
Utl
Red
- potencjał standardowy półogniwa,
- stała gazowa 8,314 [J • mol 1 ■ K“'],
- stała Faradaya 96 484 [C • mol-1},
- temperatura [K],
- liczba elektronów biorąca udział w reakcji,
- stężenie molowe jonów w postaci utlenionej,
- stężenie molowe jonów w postaci zredukowanej.
Do oznaczenia pH najczęściej używa się elektrody szklanej jako elektrody roboczej i elektrody kalomelowej jako pomocniczej. Zastosowanie elektrody szklanej umożliwia oznaczenie pH również w roztworach, w których znajdują się związki utleniające lub redukujące, gdyż jest ona niewrażliwa na te czynniki. Ponadto pozwala na pomiar pH w zakresie 1,5-12,0. Wzór Nemsta przyjmuje wtedy postać:
(3.12)
RT
EV=E°V- 2,3 —-ApH F
w którym wyrażenie EN = 2,3 • RT/F [mV] nazywane jest potencjałem Nemsta. Jest to wartość zależna wprost od temperatury.
Do oznaczania odczynu wody służą różnego rodzaju pH-metry, obecnie z odczytem cyfrowym.