img244

Określone wartości pH otrzymuje się za pomocą tzw. roztworów buforowych, czyli roztworów zachowujących stale pH, mimo dodania do nich pewnej ilości jonów H⁺ lub OH^-.

Sposób wykonania oznaczeń

- W pięciu ponumerowanych zlewkach sporządzić roztwory buforowe przez zmieszanie 1 M CH₃COOH i 1 M CH₃COONa w stosunku objętościowym podanym w tabeli 5.6.

Tabela 5.6

Bufor	Zlewka 1	Zlewka 2	Zlewka 3	Zlewka 4	Zlewka 5
Ilość cm^3 CH3COOH	30	30	17	4	1
Ilość cm^3 CH3COONa	1	4	15	30	30

-    Określić i zapisać odczyn otrzymanych roztworów buforowych.

-    Do kolejnych pięciu ponumerowanych zlewek odmierzyć po 25 cm³ 1% roztworu żelatyny. Do każdej z nich dodać po 25 cm³ roztworu buforowego o tym samym numerze, pamiętając, aby przed każdym pobieraniem buforu przepłukać cylinder wodą destylowaną. Następnie zmieszać ciecze. Można przyjąć, że roztwory buforowe nadają odczyn żelatynie.

-    Określić gęstość mieszaniny.

-    W wiskozymetrze Ostwalda wyznaczyć czas przepływu określonej objętości cieczy wzorcowej i każdego buforowanego roztworu żelatyny. Za ciecz wzorcową przyjąć wodę destylowaną. Przed rozpoczęciem pomiaru, należy zwilżyć ścianki wiskozymetru badaną cieczą. Pomiar czasu opadania każdej cieczy wykonuje się dwukrotnie, chyba że różnica w odczytach jest większa niż 5%. Wtedy należy ponowić pomiar dla danej próbki.

-    Obliczyć lepkość względną, korzystając ze wzoru (5.4):

P. =    ^P|/' Vo * = 1.....⁵    (5-4)

Ph₂o ’ Ui₂0

gdzie:

p - gęstość cieczy [g/cm³],

t - średni czas przepływu oznaczony w wiskozymetrze Ostwalda [s], ą - lepkość cieczy (dla wody przyjąć q_Hi0 = 1,005 • 10^-3 [Pa • s]).

-    Wyniki pomiarów i obliczeń zestawić w postaci tabeli.

-    Określić pH roztworu buforowego, przy którym żelatyna jest elektrycznie obojętna (punkt izoelektryczny żelatyny).

9. Otrzymywanie i charakterystyka emulsji typu Ol W

Celem ćwiczenia jest obserwacja stabilizującego wpływu środka powierzchniowo

czynnego na trwałość koloidu typu O! W.