img302

- Po upływie 1,5 godziny próbki wyjąć z krystalizatorów, opłukać pod bieżącą wodą, starannie osuszyć i ponownie zważyć z dokładnością 0,01 g. Uzyskane wyniki zestawić w tabeli 7.4.

Tabela 7.4

Stężenie kwasu	Początkowa masa	Końcowa masa	Ubytek masy	Ubytek masy
[% wagowy]	próbki [g]	próbki [g]	[g]	[%]
2
4
6

-    Zależność pomiędzy stężeniem roztworu HC1 a procentowym ubytkiem masy próbki przedstawić w postaci diagramu słupkowego, odkładając na osi odciętych stężenie roztworu, a na osi rzędnych procentowy ubytek masy próbki.

-    Opisać zjawisko zniszczenia elementu cementowego wywołanego działaniem kwasów. Co można powiedzieć o reaktywności spoiwa cementowego w środowisku kwasu HC1?

2. Badanie wpływu ditlenku węgla na spoiwo cementowe

Celem ćwiczenia jest obserwacja reakcji zachodzących w spoiwie cementowym wywołanych działaniem ditlenku węgla w środowisku wilgotnym.

Sposób wykonania oznaczenia

-    Oznaczenie wykonuje się w aparacie przedstawionym na rysunku 7.15. Ditlenek węgla, niezbędny do powstawania węglanu i wodorowęglanu wapnia, otrzymuje się w wyniku reakcji rozkładu grysu wapiennego wywołanej działaniem kwasu chlorowodorowego. Powyższą reakcję przedstawiono równaniem (7.9):

CaC0₃ + 2HC1 -> CaCl₂ + H₂0 + C0₂t    (7.9)

-    Przygotować klarowny roztwór wody wapiennej, zmierzyć jego odczyn i umieścić go w kolbie C.

-    Do kolby B wsypać niewielką ilość grysu wapiennego.

-    Połączyć wszystkie elementy układu do wyznaczania wpływu ditlenku węgla w sposób pokazany na rysunku 7.15.

-    Do szklanej bańki znajdującej się nad kolbąB wlać kwas HC1, przy czym należy uważać, aby kran K był zamknięty. Otworzyć kran K i rozpocząć powolne wkra-planie roztworu kwasu HC1 do naczynia B. Zaobserwować wywiązywanie się CO,. Ditlenek węgla przedostaje się do kolby C, powodując widoczne zmiany wyglądu wody wapiennej.

-    Opisać obserwowane zmiany. Zmierzyć i podać odczyn, przy którym roztwór jest mętny i przy którym ponownie zaczyna się klarować. Wyniki obserwacji przedstawić w tabeli 7.5.