img314 2

181

Zniszczenie elektrochemiczne może być również wywołane elektrolitycznym ^ rozpuszczanie metalu zapoczątkowanym działaniem prądu stałego.

W każdym przypadku istotnym składnikiem tych ogniw jest roztwór elektrolitu, który powstaje w wyniku rozpuszczenia w wodzie substancji, takich jak tlen, ditle-nek węgla, ditlenek siarki, tlenki azotu i inne. Samo zniszczenie zawsze związane jest z przepływem elektronów przez granicę faz: metal-elektrolit. Przepływ prądu w ogniwach korozyjnych jest następujący:

-    w metalu elektrony przemieszczają się z obszarów anodowych do katodowych,

-    w elektrolicie następuje przenoszenie ładunków elektrycznych przez jony.

Jak już wspomniano, korozja elektrochemiczna zawsze zachodząca w środowisku elektrolitu, objawia się w postaci krótkozwartych mikro- bądź makroogniw korozyjnych. Lokalne mikroogniwa korozyjne powstają na powierzchni metalu dokładnie w miejscu styku ziaren krystalitów o niejednorodnym potencjale. Makroogniwa korozyjne powstają zaś przy zetknięciu dwóch metali lub stopów różniących się stacjonarnym potencjałem elektrodowym - korozja kontaktowa. Efekt galwaniczny w takim ogniwie występuje przy różnicy potencjałów większej niż 0,050 V i jest wprost proporcjonalny do różnicy potencjału stykających się ze sobą metali w środowisku korozyjnym.

Właściwym procesem korozyjnym wywołanym przez działanie wspomnianych mikro- i makroogniw korozyjnych jest proces anodowy. W miejscu, gdzie tworzy się lokalna anoda (elektroda ujemna), następuje utlenienie metalu, które powoduje przejście atomów metalu Me do roztworu elektrolitu w postaci jonów Meⁿ⁺, z jednoczesnym oddaniem n elektronów walencyjnych (8.2).

A _Me:Me_{s)^Me"⁺ + n-e-    (8.2)

Elektrony uwolnione z metalu rozpuszczonego w procesie anodowym płyną wprost do obszaru elektrody dodatniej (lokalnej katody), gdzie uczestniczą w procesie redukcji jonów elektrolitu, czyli równolegle przebiegającym procesie katodowym. Produkty wytrącone w reakcji anodowej lub katodowej mogą blokować dalszy postęp procesu przez obniżenie potencjału elektrody dodatniej lub podwyższeniem potencjału elektrody ujemnej, co prowadzi do stężeniowej polaryzacji elektrod, czyli zmiany potencjału względem wartości w stanie spoczynku. Zważywszy, że ogniwo korozyjne powstaje w środowisku jednego elektrolitu, może ono łatwo ulegać polaryzacji stężeniowej, w wyniku której zmaleje siła elektromotoryczna. Polaryzacja elektrod wpływa hamująco na proces korozji.

Procesy anodowy i katodowy, zachodzące w jednym ogniwie, choć mogą przebiegać w różnych miejscach powierzchni metalu, są wynikiem ściśle powiązanych ze sobą reakcji elektrodowych. Zniszczenie korozyjne następuje w obszarze elektrody ujemnej - rozpuszcza się zawsze metal anody.